مدیریت امور مالی و حسابداری
لوكسترين سايت مدیریت امور مالی ،حسابداری و حسابرسی
ارسال توسط احسان

آموزش بورس

  • ناشر: شرکت اطلاع رسانی و خدمات بورس
  • مولف: دکتر ابوالفضل شهرآبادی

دانلود كتاب:                  www.irvex.ir/download/amoozesh_boors.pdf

تالار مجازي بورس ايران




ارسال توسط احسان

چگونه یک سرمایه گذار آگاه باشیم

  • ناشر: شرکت اطلاع رسانی و خدمات بورس
  • تالیف و ترجمه: سید مجتبی فنايی و ماندانا گلستانی
  • نوبت چاپ: چهارم - پاییز 1389

دانلود كتاب:                   www.irvex.ir/download/sarmayegozar_aghah.pdf

تالار مجازي بورس




ارسال توسط احسان

بورس در 20 دقیقه

  • ناشر: شرکت اطلاع رسانی و خدمات بورس
  • مولف: مجتبی فنايی
  • نوبت چاپ: اول - تابستان 1388

دانلود كتاب:                         www.irvex.ir/download/boors_dar_20_daghighe.pdf

تالار مجازي بورس




ارسال توسط احسان

مديريت سرمايه‌گذاری در بورس اوراق بهادار

  • ناشر: شرکت اطلاع رسانی و خدمات بورس
  • گردآوری و تأليف : دكتر ابوالفضل شهرآبادی( عضو هيأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان) - ندا بشيری
  • نوبت چاپ: اول

دانلود كتاب:                  www.irvex.ir/download/modiriate_sarmayehGozari_dar_boors.pdf




ارسال توسط احسان
ارسال توسط احسان

راهنمای سرمایه‌گذاری در بورس ویژه هموطنان ایرانی مقیم خارج از کشور

  • شرکت سپرده‌گذاری مرکزی اوراق بهادار و تسویه وجوه
  • تحت نظارت سازمان بورس و اوراق بهادار ایران

لينك دانلود :                               http://www.irvex.ir/download/abroads.pdf

 

تالار مجازي بورس ايران




ارسال توسط احسان

 

فرق بين Cost و Expese

سلام

Cost عبارت است از هزينه هايي كه به بهاي تمام شده تخصيص مي يابند اين هزينه ها در پايان دوره مي تواند هزينه شود و درصورت سود و زيان نشان داده شود يا به موجودي باقي بماند و در ترازنامه منعكس شود.

Expense عبارت است از هزينه هايي كه در پايان دوره در صورت سود و زيان از درآمد همان دوره كسر مي شود .

مثال:

بهاي تمام شده كالاي ساخته شده:1000

موجودي پايان دوره كالاي ساخته شده:75

موجودي پايان دوره مواد اوليه:200

كالاي در جريان ساخت پايان دوره:350

هزينه هاي اداري مالي:150

هزينه هاي توزيع و فروش:50

ساير هزينه هاي غير عملياتي:20

محاسبه Cost

بهاي تمام شده كالاي ساخته شده+موجودي كالاي درجريان ساخت+موجودي مواد اوليه

1000+200+350=1550

 

محاسبهExpense

بهاي تمام شده كالاي فروش رفته+هزينه هاي اداري مالي+هزينه هاي توزيع و فروش+ساير هزينه هاي غيرعملياتي

925+150+50+20=1145

 

اين روش آن چيزي است كه من احساس مي كنم درست است اما اگر كسي نظري راجع به ان دارد حتما من را در جريان بگذارد در ضمن در قسمت نظرات حسابداري صنعتي 3 يكي از دوستان مطلبي نوشته است كه سعي كنيد آن را بخوانيد




تاریخ: پنج شنبه 23 تير 1390برچسب:فرق بين Cost و Expese,حسابداری صنعتی,
ارسال توسط احسان

آيت الله العظمي سيد علي خامنه اي

س: صاحب حساب جارى بانكى در صورتى كه در حساب او موجودى كافى باشد، مى‌تواند از حساب خود برداشت كند.
البته، بانك حتى اگر در حساب، اعتبارى نباشد نيز اجازه مى‌دهد صاحب حساب مقدار خاصى از حساب برداشت كند اين مسأله با اطمينان به مشترى انجام مى‌شود (جلب توجه مشترى). بانك نيز بر مقدار برداشت شده (بهره) سود وارد مى‌كند [بر حسب مدت]. اين مسأله را اضافه برداشت مى‌گويند.
آيا در اين حالت برداشت بيشتر از حساب جايز است؟ در چه حالتى جايز است؟
ج) اگر اين كار در قالب يكى از عقود اسلامى باشد اشكال ندارد ولى اگر به قصد اقتراض از بانك با بناى پرداخت بهره باشد ربوى و حرام است.




تاریخ: دو شنبه 20 تير 1390برچسب:گرفتن قرض با بهره از بانک,استفتاءات,
ارسال توسط احسان
ارسال توسط احسان

 




تاریخ: چهار شنبه 15 تير 1398برچسب:,
ارسال توسط احسان

به یک سیستم حسابداری که در آن رویدادهای مالی به کمک کاغذ و قلم و توسط نیروی انسانی پردازش در سیستم عامل می گردد سیستم حسابداری دستی می گویند .

سیستم حسابداری دستی و مفاهیم دفاتر روزنامه و معین در دوران نه چندان دور ( قبل از استفاده از استفاده از وسایل مکانیکی و الکترونیکی ) و حتی در سالهای اخیر توانسته است نیازهای اطلاعات مالی موسسات متوسط و بزرگ را به خوبی مرتفع نماید . گذشته از آنسیستمهای مکانیکی و رایانهی که فعلا در موسسات مختلف استفاده می شود بر پایه تجارب و نتایج حاصل از سیستمهای وسیعتر دستی متکی بوده و سیستم حسابداری دستی می تواند راهنما و مبنای مناسبی برای طرح و اجرای سایر سیستمهای حسابداری باشد .

اکنون ببینید :

عملیات حسابداری در سیستم حسابداری دستی




ادامه مطلب...
ارسال توسط احسان

 وصيت نامه امام حسين (ع)

    « بسم الله الرحمن الرحيم ...؛ اين وصيت حسين‌بي‌علي است به برادرش محمد حنفيه. حسين گواهي مي‌دهد به توحيد و يگانگي خداوند و اين که براي خدا شريکي نيست و محمد (ص) بنده و فرستاده اوست و آئين حق ( اسلام ) را از سوي خدا ( براي جهانيان ) آورده است و شهادت مي‌دهد که بهشت و دوزخ حق است و روز جزا بدون شک به وقوع خواهد پيوست و خداوند همه انسان‌ها را در چنين روزي زنده خواهد نمود. »
امام در وصيت نامه‌اش پس از بيان عقيده خويش درباره توحيد و نبوت و معاد، هدف خود را از اين سفر اين چنين بيان نمود:
« من نه از روي خودخواهي و يا براي خوشگذراني و نه براي فساد و ستمگري از شهر خود بيرون آمدم؛ بلکه هدف من از اين سفر، امر به معروف و نهي از منکر و خواسته‌ام از اين حرکت، اصلاح مفاسد امت و احياي سنت و قانون جدّم، رسول خدا (ص) و راه و رسم پدرم، علي‌بن‌ابيطالب (ع) است. پس هر کس اين حقيقت را از من بپذيرد ( و از من پيروي کند ) راه خدا را پذيرفته است و هر کس رد کند ( و از من پيروي نکند ) من با صبر و استقامت ( راه خود را ) را در پيش خواهم گرفت تا خداوند در ميان من و بني‌اميه حکم کند که او بهترين حاکم است.
و برادر ! اين است وصيت من به تو و توفيق از طرف خداست. بر او توکل مي‌کنم و برگشتم به سوي اوست. »

منبع: خبرگزاري سلام


 




تاریخ: 18 آذر 1389برچسب: وصيت نامه امام حسين (ع),
ارسال توسط احسان

**براي ديدن سوالات بر روي ادامه مطالب كليك كنيد**



ادامه مطلب...
ارسال توسط احسان
ارسال توسط احسان

سوالات حسابداری مالی کارشناسی ارشد سال 87 دانشگاه سراسری

 

1- شركت سازه پويش در تاريخ 1/10/1376 ماشين آلاتي به بهاي تمام شده 000ر000ر40 ريال خريداري كرد. عمر مفيد براوردي 10 سال و روش استهلاك خط مستقيم است. در تاريخ 1/1/1381 عمر مفيد دارايي 8 سال براورد شد.  هزينه استهلاك سال 1381 پس از اين تغيير در براورد چند هزار ريال است؟

1) 2500

2) 2875

3) 3000

4) 4218

 

2- شركت سبلان براي محاسبه هزينه مطالبات مشكوك الوصول از روش درصدي از فروش استفاده مي كند. با توجه به اطلاعات اضافي ارائه شده، مانده حساب ذخيره مطالبات مشكوك الوصول در ابتداي سال 1384 چند هزار ريال است؟

شرح

1384

1385

فروش طي سال (ريال)

000ر000ر10

000ر000ر9

مطالبات سوخت شده (ريال)

000ر400

000ر500

مانده ذخيره پايان سال (ريال)

000ر700

000ر650

 

 

 

 

۱) 450

2) 500

3) 600

4) 650

 

 

3- تعداد سهام عادي منتشره شركت سينا در ابتداي سال 1385 000ر400 و تعداد سهام عادي موجود آن 000ر300 سهم است. شركت در ابتداي خرداد ماه 000ر60 سهم عادي منتشر و در ابتداي مرداد ماه 10 درصد سود سهمي توزيع و در ابتداي آبان ماه 000ر24 سهم خود را بازخريد كرد. در صورتي كه سود خالص و زيان غير مترقبه شركت در سال جاري به ترتيب 63 و 12 ميليون ريال باشد ميانگين موزون سهام عادي موجود و سود هر سهم حاصل از عمليات مستمر با احتساب اين تعداد چند ريال است؟

1) 000ر340  و  185

2) 000ر340  و  220

3) 000ر375  و   168

4) 000ر375  و 200

 

4- سهام منتشره شركت آلفا شامل 3000 سهم ممتاز 10 درصد جمع شونده 500 ريالي و 1000 سهم عادي هزار ريالي است. سود تقسيمي شركت 000ر600 ريال مي باشد. در صورتي كه داراي حق مشاركت جزئي تا سقف 3 درصد و سود سهام يكسال آن نيز معوق باشد. سود تقسيمي هر سهم عادي چند ريال است؟

1) 85

2) 115

3) 255

4) 345

 

5- شركت فناوران براي كارهاي اكتشافي با يك شركت خارجي اقدام به تشكيل يك مشاركت خاص كرده است. هركدام از شركا در 50 درصد منافع سهيم مي باشند. شركت فناوران يكدستگاه حفاري را به عنوان آورده به مشاركت خاص تحويل داده است. مبلغ دفتري اين دستگاه در دفاتر شركت فناوران 150 ميليون ريال، استهلاك انباشته آن 40 ميليون ريال و مانده مازاد تجديد ارزيابي آن 80 ميليون ريال است. ارزش بازار اين دستگاه 210 ميليون ريال است. سود قابل شناسايي در صورت سود و زيان شركت فناوران كدام است؟

1) 30

2) 60

3) 100

4) 140

 

6- اطلاعات زير مربوط به شركت دنا در سال 1385 است. مانده سود انباشته در پايان دوره چند ميليون ريال است؟

- سود انباشته اول دوره          500

- تعديلات سنواتي                 (150)

- سود سهام پيشنهادي           80

- سود سهام سال 1384          90

- پاداش هيات مديره                 10

- سود خالص                          100

1) 270

2) 280

3) 360

4) 370

 

7- كداميك از روابط زير لزوما روابط اشخاص وابسته تلقي نمي شود؟

1) رابطه بين مديرعامل و واحد تجاري

2) رابطه بين دو شركت تحت كنترل مشترك

3) رابطه بين يك سهامدار داراي 60 درصد مالكيت با شركت

4) رابطه بين واحدهاي تجاري داراي عضو مشترك هيات مديره

 

8- شركت آذربايجان در سال 1383 تعداد 50000 سهم شركت آباده را به مبلغ هر سهم 3400 ريال خريداري و به عنوان سرمايه گذاري بلندمدت طبقه بندي كرده است. در سال 1383 اين سهام به ارزش هر سهم 4600 ريال تجديد ارزيابي شده است. شركت آذربايجان در سال 1384 اين سهم را به عنوان سرمايه گذاري جاري تغيير طبقه بندي داده است. ارزش بازار سهم در تاريخ تغيير طبقه بندي 4000 ريال است. سرمايه گذاريهاي جاري به اقل بهاي تمام شده و خالص ارزش فروش منعكس مي شوند. اين سرمايه گذاري به چه مبلغي (به ازاي هر سهم) به گروه سرمايه گذاريهاي جاري منتقل مي شود؟

1) 400ر3 ريال

2) 700ر3 ريال

3) 000ر4 ريال

4) 600ر4 ريال

 

9- مبلغ دفتري  سرمايه گذاري هاي بلند مدت شركتي در پايان اولين سال تحصيل و پس از شناسايي 5 ميليون ريال هزينه كاهش ارزش، معادل 45 ميليون ريال مي باشد. در صورتي كه شركت از روش تجديد ارزيابي در تعيين مبلغ دفتري اين سرمايه گذاريها استفاده نمايد و مبلغ تجديد ارزيابي آن در پايان سال دوم معادل 55 ميليون ريال باشد، تغير در سود جامع شركت بواسطه اين رويداد چند ميليون ريال خواهد بود؟

1) 5 ميليون ريال افزايش

2) 10 ميليون ريال افزايش

3) 15 ميليون ريال افزايش

4) تغيير نمي كند

 

10- شركت پيمان يك قطعه زمين خود را با يك دستگاه ساختمان معاوضه كرده است. در اين معاوضه شركت پيمان مبلغ 30 ميليون ريال وجه نقد نيز پرداخت كرده است. ارزش منصفانه زمين 815 ميليون ريال و ارزش منصفانه ساختمان 850 ميليون ريال است. بهاي تمام شده زمين 715 ميليون ريال است. بهاي تمام شده ساختمان چند ميليون ريال است؟

1) 745

2) 820

3) 845

4) 850

 

11- شركت دماوند در سال 1384 يك دستگاه از ماشين آلات خود را به مبلغ 610 ميليون ريال فروخته است. ساير اطلاعات مربوط به اين ماشين آلات به شرح زير است. اثر فروش اين ماشين آلات بر سود انباشته پايان سال 1384 چقدر است؟ ( از اثر مالياتي صرفنظر شود)

- مبلغ دفتري (ميليون ريال)                         450

- استهلاك انباشته ( ميليون ريال)                 100

- مانده مازاد تجديد ارزيابي ( ميليون ريال)        85  

1) 160

2) 245

3) 260

4) 345

 

12- بخش حقوق صاحبان شركت سهامي آسانبر در پايان سال مالي 1384 شامل سهام عادي و سود انباشته به ترتيب به مبلغ 000ر000ر900 و 000ر000ر650 ريال است. شركت در ابتداي سال 1385 بابت تحصيل كل سهام شركت بالابر 40000 سهم عادي هزار ريالي به ارزش بازار 1500 ريال صادر نمود. سهام عادي و سود انباشته شركت بالابر نيز به ترتيب 000ر000ر25 و 000ر000ر10 ريال است. در روش خريد بلافاصله پس از تركيب خالص دارايي هاي تلفيقي چند هزار ريال است؟

1) 1550

2) 1575

3) 1585

4) 1610

 

13- در صورتي كه هدف از تحصيل و نگهداري واحد تجاري فرعي، واگذاري آن باشد و پس از گذشت يكسال از تاريخ تحصيل هنوز فرايند واگذاري تكميل نشده باشد، كدام عبارت صحيح است؟

1) تحت هيچ شرايطي وارد صورتهاي مالي تلفيقي نمي شود.

2) مانند ساير شركتهاي فرعي وارد صورتهاي مالي تلفيقي مي شود.

3) از تلفيق مستثني نمي شود و به عنوان دارايي جاري طبقه بندي مي شود.

4) اگر در تاريخ تهيه صورتهاي مالي شرايط واگذاري مشخص شده باشد، از تلفيق مستثني مي شود.

 

14- شركت پاسارگاد 90 درصد از سهام شركت بيستون را در اختيار دارد. طي سال شركت پاسارگاد 000ر000ر5 ريال كالا را به قيمت 000ر500ر6 ريال به شركت بيستون فروخت. تا پايان سال مالي، شركت بيستون 40 درصد از كالاي مذكور را هنوز در اختيار دارد. مبلغ سود تحقق نيافته درون گروهي كه در فرايند تلفيق بايد حذف شود، چند ريال است؟

1) صفر

2) 000ر600

3) 000ر500ر1

4) 000ر600ر2

 

15- شركت كارون در سال 1384 يك پيمان را شروع كرده است. در سال 1385 اطلاعات زير در مورد اين پيمان ارائه شده است. ذخيره زيان قابل شناسايي در سال 1385 چقدر است؟ ( ارقام به ميليون ريال)

- درآمد شناسايي شده انباشته پيمان          850

- مخارج تحمل شده انباشته پيمان               950

- هزينه  شناسايي شده انباشته پيمان         800

- درامد كل پيمان ( مبلغ پيمان)                    2500

- مخارج آتي پيمان                                    1750

1) 50

2) 100

3) 150

4) 200

 

16- كالاي ارسالي از مركز براي شعب مستقل به بهاي تمام شده به علاوه 25% سياهه مي شود و شعبه آن را به قيمت سياهه به علاوه 20% به فروش مي رساند. كالاي ارسالي به شعبه ظرف دوره 000ر000ر6 ريال و موجودي اول و آخر دوره شعبه به قيمت سياهه به ترتيب 000ر500 و 000ر200ريال است. در ارتباط با تعديل موجودي كالاي شعبه چند ريال بايد در حساب ذخيره ثبت مي شود؟

1) 000ر40 بستانكار

2) 000ر60 بدهكار

3) 000ر60 بستانكار

4) 000ر200 بستانكار

 

17- مفيد بودن با توجه به كدام دو ويژگي اصلي اطلاعات حسابداري مورد ارزيابي و قضاوت قرار مي گيرد؟

1) مربوط بودن و قابليت اتكا

2) قابليت مقايسه و بي طرفي

3) قابليت اثبات و به موقع بودن

4) قابل فهم بودن و قابليت مقايسه

 

18- طبق استانداردهاي حسابداري ايران، حصه سود تضمين شده اقساط پرداختي اجاره به شرط تمليك و فروش بخشي از عمليات واحد تجاري به ترتيب در چه بخشهايي گزارش مي شود؟

1) سرمايه گذاري – عملياتي

2) تامين مالي – سرمايه گذاري

3) بازده سرمايه گذاري و سود پرداختي بابت تامين مالي – عملياتي

4) بازده سرمايه گذاري و سود پرداختي بابت تامين مالي – سرمايه گذاري

 

19- شركت نيكو در سال 1385 مبلغ 525 ميليون ريال كالا فروخته است. حسابهاي دريافتني تجاري بطور خالص مبلغ 55 ميليون ريال افزايش يافته است. در سال 1385 بدهي يكي از مشتريان به مبلغ 15 ميليون ريال سوخت شده و حذف گرديده است. مانده ذخيره مطالبات مشكوك الوصول مبلغ 20 ميليون ريال افزايش يافته است. وجوه نقد دريافتي از مشتريان چند ميليون ريال است؟

1) 435

2) 450

3) 455

4) 470

 

20- شركت اميد در تاريخ 15/10/1383 مبلغ 50 ميليون دلار وام ارزي با سررسيد 10 ساله دريافت كرده است. در تاريخ دريافت وام نرخ دلار 6800 ريال بوده است. در پايان سال 1384 نرخ دلار 8500 ريال و متوسط نرخ دلار در اين سال 7000 ريال مي باشد. نرخ دلار در تاريخ تهيه صورتهاي مالي 8600 ريال است. براي تهيه صورتهاي مالي 1384 كدام نرخ براي متغير وام ارزي استفاده مي شود؟

1) 6800

2) 7000

3) 8500

4) 8600

 

21- در اجاره سرمايه اي، تضمين هاي مربوط به مال استيجاري، چگونه گزارش مي شود؟

1) به عنوان هزينه دوره شناسايي مي شود.

2) به عنوان تعهد پرداخت مبالغ اجاره بها انعكاس مي يابد.

3) بصورت دارايي نامشهود و تحت سرفصل مجزا گارش مي شود.

4) به عنوان بخشي از مال استيجاري شناسايي شده انعكاس مي يابد.

 

22- در تاريخ 29/12/1385 مانده حساب بانكي يك شركت طبق صورتحساب بانك 645 ميليون ريال است. ساير اطلاعات به شرح زير است. مانده صحيح بانك چند ميليون ريال است؟ (ارقام به ميليون ريال)

- سپرده بين راهي                        80

-چكهاي معوق                             125

- چك برگشتي مشتري                 40

- هزينه كسر شده توسط بانك         35

- اشتباه در ثبت دفاتر                     60

1) 525

2) 560

3) 585

4) 600

 

23- با توجه به استاندارد شماره 17 دارايي هاي نامشهود كداميك از موارد زير صحيح تر بيان شده است؟

1) تمام دارايي هاي نامشهود بايد مستهلك شوند

2) دارايي هاي نامشهود ايجاد شده در داخل واحد تجاري نبايد شناسايي شوند.

3) زيانهاي عملياتي اوليه دارايي را مي توان به بهاي تمام شده دارايي هاي نامشهود اضافه كرد.

4) سرقفلي ايجاد شده در واحد تجاري به دليل غيرقابل كنترل بودن منبع آن به عنوان دارايي نامشهود شناسايي نمي شود.

 

24- اعمال قاعده اقل بهاي تمام شده و خالص ارزش فروش در كدام مورد سبب ارزشيابي موجودي ها به كمترين مبلغ مي گردد؟

1) ارزيابي بر اساس ميانگين موزون

2) ارزيابي بر اساس تك تك موجوديها

3) ارزيابي گروههاي اقلام مشابه موجودي ها

4) ارزيابي بر اساس مجموع موجودي ها

 

ارسال توسط احسان

سوالات حسابداری مالی کارشناسی ارشد سال 86 دانشگاه سراسری

1- بر اساس مفاهیم نظری گزارشگری مالی ایران، کدامیک از خصوصیات کیفی زیر پیش شرط افشای رویه های حسابداری است؟

1) کامل بودن

2) قابل اتکا بودن

3) قابل مقایسه بودن

4) قابل فهم بودن

 

2- کدامیک از موارد زیر تهاتر دارایی با بدهی است؟

1) کسر کردن تخفیفات نقدی خرید از مبلغ خرید

2) کسر کردن پیش پرداخت مالیات از بدهی مالیاتی

3) کسر کردن سود تضمین شده سنوات آتی از مبلغ بدهی

4) کاهش ذخیره هزینه های پرداخت نشده در نتیجه پرداخت این هزینه

 

3- جمع حقوق صاحبان سهام شرکت پاس در ابتدا و انتهای دوره به ترتیب 000ر400ریال و 000ر600 ریال است. در سال مالی مزبور رویدادهای زیر به وقوع پیوسته است:

صدور سهام جدید به شکل نقدی                                     000ر50

حذف مازاد تجدید ارزیابی و کاهش مانده آن به صفر        000ر20

تقسیم سود نقدی                                                            000ر30

سود جامع دوره مالی کدام است؟

1) 000ر120

2) 000ر160

3) 000ر180

4) 000ر200

 

4- مانده حساب بانکی طبق صورتحساب بانکی 830 ریال می باشد. وجوه در راه 170 ریال، چک برگشتی مشتری که در دفاتر ثبت نشده است 12 ریال، و اشتباه بانک در برداشت از حساب 25 ریال می باشد. وجوه واریزی بانک بابت تسهیلات فروش سلف 000ر1 ریال می باشد که در دفاتر شرکت ثبت نشده است. همچنین 295 ریال از چکهای صادر شده تا تاریخ صورت مغایرت نقد نشده است. مانده حساب بانکی طبق دفاتر شرکت، چند ریال است؟

1) 258

2) 37

3) 88

4) 742

 

5- ماشین آلاتی به ارزش منصفانه 000ر000ر30 ریال در دهم اسفندماه سال 1384 از طریق قرارداد اجاره به شرط تملیک تحصیل شده است. طبق قرارداد 20% ارزش ماشین آلات به عنوان پیش پرداخت اجاره به شرکت لیزینگ پرداخت شده است و اقساط اجاره ماهانه به مبلغ 000ر986 ریال طی مدت 30 ماه (مدت قرارداد اجاره) پرداخت خواهد شد. سررسید اولین قسط  دهم فروردین ماه 1385 می باشد. در صورت جریان وجوه نقد سال 1384 وجه نقد پرداختی بابت تحصیل این دارایی ثابت چند ریال است؟

1) صفر

2) 000ر000ر6

3) 000ر000ر24

4) 000ر000ر30

 

6- مانده حساب سرمایه گذاری در سهام شرکتی نسبت به سال قبل 000ر000ر15 ریال افزایش یافته است. سود سرمایه گذاری در سهام که به روش ارزش ویژه شناسایی شده است. مبلغ 000ر000ر7 ریال و سود سهام دریافتی از این بابت 000ر000ر2 ریال می باشد. همچنین طي سال بخشی از سرمایه گذاری در سهام به قیمت 000ر000ر4 ریال به فروش رسید و از این بابت 000ر500 ریال زیان شناسایی شد. وجه نقد پرداختی بابت سرمایه گذاری در سهام در صورت گردش وجوه نقد چند ریال است؟

1) 000ر500ر10

2) 000ر000ر14

3) 000ر500ر14

4) 000ر000ر15

 

7- موجودی اول دوره و پایان دوره سال 1383 شرکت صبا به شرح زیر است:

 

 

موجودی اول دوره

(میلیون ریال)

موجودی پایان دوره

(میلیون ریال)

طبق شمارش فیزیکی

750

1250

طبق دفاتر

800

1150

 

در صورت سود و زیان سال 1383 از مانده طبق دفاتر استفاده شده است. این موضوع در سال 1384 مشخص شده است. با این فرض که کسري و اضافی انبار باید به سود و زیان بسته شود، کدام یک از گزاره های زیر صحیح است؟

1) تعدیلات سنواتی مبلغ 50 میلیون ریال بستانکار می شود.

2) تعدیلات سنواتی مبلغ 50 میلیون ریال بدهکار می شود.

3) تعدیلات سنواتی مبلغ 100 میلیون ریال بدهکار می شود.

4) تعدیلات سنواتی مبلغ 100 میلیون ریال بستانکار می شود.

 

8- موجودی کالای پایان دوره شرکت قائم در تاریخ 29/12/84 قبل از در نظر گرفتن اقلام زیر 850 میلیون ریال است.

سفارش خرید کالا بر اساس FOB مبدا (کالا هنوز حمل نشده است       80   میلیون ریال

کالای امانی شرکت آبادان نزد شرکت قائم                                            100  میلیون ریال

کالای امانی نزد شرکت شیراز                                                               150  میلیون ریال

کسری انبار                                                                                            20   میلیون ریال

موجودی کالای پایان دوره قابل گزارش در ترازنامه 29/12/84 چند میلیون ریال است؟

1) 800

2) 850

3) 880

4) 960

 

9- مخارج زیر توسط شرکت آلفا انجام شده است:

تحقیقات مربوط به ساخت محصول جدید                                            150   میلیون ریال

طراحی، ساخت و آزمایش نمونه محصول قبل از تولید                        500   میلیون ریال

آزمایش تجهیزات تولید در مراحل اولیه تولید                                         50    میلیون ریال

طراحی و ساخت تجهیزات آزمایشی                                                   850   میلیون ریال

هزینه رفع عیب تجهیزات                                                                      40    میلیون ریال

با توجه به استانداردهای حسابداری مجموع مخارج تحقیق و توسعه چند میلیون ریال است؟

1) 650

2) 1500

3) 1550

4) 1590

 

10- شرکت نارون در سال 1384 مبلغ 450 میلیون ریال هزینه مالی به حساب بهای تمام شده ماشین آلات ومبلغ 150ر2 میلیون ریال نیز در صورت سود و زیان بابت هزینه های مالی منظور کرده است. در صورت جریان وجوه نقد مبلغ 350ر2 میلیون ریال به عنوان سود پرداختی بابت تامین مالی منعکس شده است. بدهی مربوط به هزینه های پرداختنی در ترازنامه سال 1383 مبلغ 650 میلیون ریال است. در ترازنامه سال 1384 چند میلیون ریال به عنوان هزینه مالی پرداختنی منعکس می شود؟

1) 250

2) 900

3) 1100

4) 2600

 

11- در صورتي كه اطلاعات زير در مورد شركت كاوش در دست باشد و بدانيم اين شركت از روش درصد فروش براي محاسبه هزينه مطالبات مشكوك الوصول خود استفاده مي كند، مانده حساب ذخيره مطالبات مشكوك الوصول شركت در انتهاي سال 1385 چند ريال است؟

 

شرح

1385

1384

فروش

000ر500

000ر400

مطالبات سوخت شده طي سال

000ر8

000ر5

مانده ذخيره در ابتداي سال

000ر25

000ر20

 

1) 500ر12

2) 500ر29

3) 500ر32

4) 500ر37

 

12- شركت مادر مالك 60% سهام شركت فرعي است. طي سال جاري شركت مادر مبلغ 000ر25 ريال كالا به شركت فرعي و شركت فرعي نيز 000ر12 ريال كالا به شركت مادر فروخت. نرخ سود ناخالص به فروش شركت مادر 25% و شركت فرعي 20% است. نيمي از كالاي خريداري شده شركتها از يكديگر تا پايان سال فروش نرفته است. اگر سود شركت مادر غ


ارسال توسط احسان

سوالات حسابداری مالی کارشناسی ارشد سال 85 دانشگاه سراسری

 

 

 

1- كدام يك از مباني حسابداري قادر به شناسايي و انعكاس درآمد و هزينه دوره نمي باشد؟

1) تعهدي كامل

2) نيمه تعهدي

3) تعهدي تعديل شده

4) نقدي كامل

 

2- در سيستم حسابداري حسابهاي مستقل، هريك از حسابهاي مستقل:

1) يك واحد گزارشگر است

2) فقط يك منبع مالي است.

3) فقط يك واحد حسابداري است.

4) شامل يك منبع مالي و يك واحد حسابداري است.

 

3- طبق استاندارد حسابداري شماره 17 با عنوان حسابداري دارايي هاي نامشهود احراز كدام يك از شرايط زير براي شناسايي دارايي نامشهود ضروري نيست؟

1) عمر مفيد دارايي كمتر از 2 سال نباشد.

2) جريان منافع اقتصادي آتي دارايي به درون واحد تجاري محتمل باشد.

3) بهاي تمام شده دارايي به گونه اي اتكاپذير، قابل اندازه گيري باشد.

4) با تعريف دارايي هاي نامشهود مطابقت داشته باشد.

 

4- سرمايه گذاري بلندمدت در اوراق بهادار سريع المعامله شركتي در پايان سال به مبلغ تجديد ارزيابي در ترازنامه منعكس منعكس مي شود. هزينه كاهش ارزش شناسايي شده در سال اول معادل 000ر30 ريال بود. در صورتي كه در سال دوم مبلغ تجديد ارزيابي 000ر50 ريال بيش از مبلغ دفتري آن باشد، مازاد تجديد ارزيابي شناسايي شده چند ريال است؟

1) 0

2) 000ر20

3) 000ر30

4) 000ر50

 

5- ده درصد سهام عادي شركتي به مبلغ 000ر000ر1 ريال به عنوان سرمايه گذاري بلند مدت تحصيل شد. در صورتي كه شركت سرمايه پذير در سال اول معادل 000ر500 ريال سود خالص كسب و 000ر600 ريال سود سهام اعلام كرده باشد، در صورت استفاده از روش بهاي تمام شده، كدام گزينه صحيح است؟

1) درامد سرمايه گذاري 000ر10 ريال بستانكار

2) سرمايه گذاري 000ر50 ريال بدهكار

3) درامد سود سهام 000ر50 ريال بستانكار

4) درامد سود سهام 000ر60 ريال بستانكار



ادامه مطلب...
ارسال توسط احسان

 

پيشامدهاي احتمالي:به وضعيتي اطلاق مي گردد كه در تاريخ ترازنامه وجود داشته است و نتيجه آن تنها در صورت وقوع يا عدم وقوع يك يا چند رويداد نامشخص اتي تعيين خواهد شد.

در نوع شناسايي پيشامدهاي احتمالي 2 عنصر مهم تعيين كننده مي باشند:احتمال وقوع و مبلغ

انواع پيشامدهاي احتمالي:دارايي احتمالي يا كاهش بدهي احتمالي و بدهي احتمالي يا كاهش احتمالي دارايي

دارايي احتمالي يا كاهش بدهي احتمالي:

1-وقوع آن محتمل باشد:ذخيره درنظر نمي گيريم امادر يادداشتهاي پيوست صورتهاي مالي افشا مي كنيم

2-وقوع آن ممكن باشد:نه ذخيره درنظر مي گيريم و نه در يادداشتهاي پيوست افشا مي كنيم

3-وقوع آن بعيد باشد: نه ذخيره درنظر مي گيريم و نه در يادداشتهاي پيوست افشا مي كنيم

بدهي احتمالي يا كاهش احتمالي دارايي

1-وقوع آن محتمل باشد:

چنانچه مبلغ آن به صورت اتكاپذير مشخص باشد:ذخيره لازم در صورتهاي مالي منظور گردد.

چنانچه مبلغ آن به صورت اتكاپذير مشخص نباشد:ذخيره درنظر نمي گيريم امادر يادداشتهاي پيوست صورتهاي مالي افشا مي كنيم.

 2-وقوع آن ممكن باشد: ذخيره درنظر نمي گيريم اما در يادداشتهاي پيوست صورتهاي مالي افشا مي كنيم.

3-وقوع آن بعيد باشد: نه ذخيره درنظر مي گيريم و نه در يادداشتهاي پيوست افشا مي كنيم.

مساله:

اگر شركت شاكي در سال 1*13 بر عليه شركت متهم اقامه دعوي كرده باشد و وكيل شركت شاكي دريافت مبلغي حدود 100ميليون ريال و وكيل شركت متهم پرداخت جريمه اي ميان 70 تا 180 ميليون ريال (به احتمال قوي حدود 120 ميليون ريال) را محتمل مي دانند. با توجه به عدم صدور راي دادگاه تا تاريخ تهيه صورتهاي مالي سال 1*13 اثرات ناشي از اين امر را برصورتهاي مالي طرفين را بنويسيد:

پاسخ:

شركت شاكي هيچ گونه مبلغي را در حسابها ثبت نمي كند اما مي تواند موضوع را در يادداشتهاي پيوست صورتهاي مالي افشا كند

شركت متهم مبلغ 70 ميليون ريال ذخيره در حسابها منعكس و مبلغ 110ميليون ريال را نيز به عنوان بدهي احتمالي در يادداشتها صورتهاي مالي افشا مي كند.

نحوه افشا در صورتهاي مالي:

بايد قبل از ملاحظات مالياتي افشا شود اگر اثرات مالياتي آن هم قابل اندازه گيري باشد بايد محاسبه و در يادداشتها افشا گردد.

روشهاي حسابرسي بدهيهاي احتمالي:

1-تاييديه وكيل حقوقي صاحبكار گرفته شود.

2-تاييديه مديريت صاحبكار مبني بر افشا و ثبت كليه بدهيهاي احتمالي گرفته شود.

3-حسب مورد تاييديه از مراجع ذيصلاح گرفته شود.

4-تاييديه از بانكها و موسسات اعتباري طرف حساب شركت گرفته شود.

5-بررسي صورتجلسات هيات مديره تا تاريخ تكميل رسيدگيها

احتماليهاي مربوط به مخاطرات عمومي:

معرف زيانهايي هستند كه در آينده ممكن است رخ دهند مانند اعتصاب كاركنان ،گران شدن مواد اوليه .در حالي كه پيشامدهاي احتمالي مربوط به وقايعي است كه در گذشته رخ داده اما هنوز نتيجه آن معلوم نيست.

احتماليهاي مربوط به مخاطرات عمومي نبايد در صورتهاي مالي افشا شود يا برايشان ذخيره اي در نظر گرفته شود زيرا وقايعي كه منجر به زيان شود هنوز رخ نداده است.

نكته :عدم پوشش بيمه اي دارائيها يك احتمالي مربوط به مخاطرات عمومي است و نبايد در صورتهاي مالي افشا شود.

  General risk contingencies                          احتماليهاي مربوط به مخاطرات عمومي      

  Contingent liabilities                                       بدهيهاي احتمالي                   

  Unasserted claims                                                            دعاوي احتمالي   

  Loss contingencies                                                         زيانهاي احتمالي    

 

 

 




ارسال توسط احسان

 

معاوضه داراييها:

در معاوضه دارايي ها توجه به يک نکته الزامي است چنانچه دو دارايي که با هم معاوضه مي شوند مشابه باشند براي تعويض آنها با يکديگر شناسايي سود غير منطقي است اما بر اساس اصل احتياط کل زيان شناسايي مي گردد اما در معاوضه دارايي هاي غير مشابه کل سود و زيان معامله شناسايي مي گردد

معاوضه دارايي هاي غير مشابه:

ثبت زير انجام مي پذيرد:

بهاي تمام شده دارايي تحصيل شده

 

فرمول زير

 

استهلاک انباشته دارايي واگذار شده

 

**

 

بانک(درصورت دريافت سرک نقدي)

 

**

 

 

بهاي تمام شده دارايي واگذار شده

 

**

 

سود

 

فرمول زير

 

نکته:در ثبت بالا فرض بر دريافت سرک نقدي گذاشته شده بديهي است چنانچه سرک نقدي پرداخت شده باشد ثبت بانک بستانکار خواهد شد همينطور فرض بر سود است چنانچه زيان در ميان باشد به جاي سود بستانکار , زيان بدهکار خواهيم داشت

 

سرک نقدي پرداخت شده

+

ارزش متعارف دارايي واگذار شده

=

بهاي تمام شده دارايي تحصيل شده

سرک نقدي دريافت شده

-

 

ارزش دفتري دارايي واگذار شده

-

ارزش متعارف دارايي واگذار شده

=

سود يا زيان معاوضه

 

معاوضه دارايي هاي مشابه:

ابتدا با استفاده از فرمول زير سود يا زيان معاوضه را مشخص ميکنيم سپس بر اساس سود يا زيان ثبتهاي متفاوتي خواهيم داشت

ارزش دفتري دارايي واگذار شده

-

ارزش متعارف دارايي واگذار شده

=

سود يا زيان معاوضه

 

1-زيان:

بهاي تمام شده دارايي تحصيل شده

 

فرمول زير

 

استهلاک انباشته دارايي واگذار شده

 

**

 

زيان

 

فرمول بالا

 

بانک(درصورت پرداخت سرک نقدي)

 

 

**

 

بهاي تمام شده دارايي واگذار شده

 

**

 

نکته:در ثبت بالا فرض بر پرداخت سرک نقدي گذاشته شده بديهي است چنانچه سرک نقدي دريافت شده باشد ثبت بانک بدهکار خواهد شد

سرک نقدي پرداخت شده

+

ارزش متعارف دارايي واگذار شده

=

بهاي تمام شده دارايي تحصيل شده

سرک نقدي دريافت شده

-

 

2-سود:

الف-بودن سرک نقدي: سودي شناسايي نمي شود

بهاي تمام شده دارايي تحصيل شده

 

ارزش دفتري دارايي واگذارشده

 

استهلاک انباشته دارايي واگذار شده

 

**

 

 

بهاي تمام شده دارايي واگذار شده

ارسال توسط احسان

 

 در بحث اندازه گيری موجوديها دو هدف عمده وجود دارد:

1-اندازه گيری بهای تمام شده کالای فروش رفته(که از اين به بعد ب ت ک ف ناميده می شود)

2-اندازه گيری مبلغ موجوديی که در پايان دوره در انبار باقی مانده است

روشهای اصلی اندازه گيری موجودی:

1-ميانگين موزون (متحرک)

2-FIFOاولين صادره از اولين وارده

3-LIFOآخرين صادره از اولين وارده

 روش ميانگين موزون(متحرک):

الف-سيستم ادواری: در اين سيستم از قيمت ميانگين موزون يک واحد کالا برای دوره استفاده می شود. قيمت ميانگين موزون يک واحد از تقسيم جمع بهای تمام شده کالاهای آماده برای فروش به تعداد کالاهای آماده برای فروش به دست ميايد.با ضرب قيمت ميانگين يک واحد در تعداد کالاهای فروش رفته و موجودی پايان دوره ميتوان مبلغ ب ت ک ف و موجودی پايان دوره را بدست آورد.

ب-سيستم دائمی: در اين سيستم از ميانگين متحرک يک واحد استفاده می شود به اين صورت که بعد از هربار خريد برای هر واحد يک قيمت ميانگين جديد محاسبه شده(از تقسيم جمع بهای تمام شده کالاهای آماده برای فروش در آن تاريخ به تعداد کالاهای آماده برای فروش در آن تاريخ) و تا زمانی که محموله جديدی خريداری نشده است برای کالاهای خروجی از انبار از اين نرخ استفاده می شود.

روشFIFO:

در اين روش فرض بر اين است که کالاهايی که زودتر به انبار وارد شده اند زودتر هم از انبار خارج می شوند

روشLIFO:

در اين روش فرض بر اين است هر کالايی که ديرتر به انبار وارد شود زودتر هم از انبار خارج خواهد شد.

مثال:

گردش کالا در شرکت نمونه:

           شرح                            تعداد                 قيمت واحد               قيمت کل

موجودی ابتدای دوره1/1/84         50                        10                     500

خريد در1/3/84                         20                         12                    240

فروش در 1/7/84                       25                       

خريد در  1/10/84                      5                          17                      85

فروش در 1/12/84                     10

طبق روشهای مختلف و در سيستمهای مختلف ميزان بهای تمام شده را محاسبه می کنيم

 

 

 

1-روش ميانگين:

 

 

 

 

الف-سيستم ادواری:

 

بهای تمام شده کالاهای آماده برای فروش

  825=85+240+500

تعداد کالاهای آماده برای فروش                                          

75=5+20+50

قيمت ميانگين                           

11=75/825

بهای تمام شده کالای فروش رفته                                        

385=11*(10+25)

موجودی پايان دوره                                                        

440=11*40

 

 

 

ب-سيستم دائمی:

 

بهای تمام شده کالاهای آماده برای فروش در1/7/84               

740=240+500

تعداد کالاهای آماده برای فروش در 1/7/84                           

70=20+50

قيمت ميانگين در1/7/84                                                   

10.6=70/740

بهای تمام شده کالای فروش رفته در1/7/84                            

265=25*10.6

تعداد موجودی در 1/7/84    

45=25-20+50

مبلغ موجودی در 1/7/84                                                  

475=45*10.6

بهای تمام شده کالاهای آماده برای فروش در1/12/84             

560=475+85

تعداد کالاهای آماده برای فروش در 1/12/84                        

50=5+45

قيمت ميانگين در1/12/84

11.2=50/560

بهاي تمام شده كالاي فروش رفته در1/12/84

112=10*11.2

بهاي تمام شده كالاي فروش رفته در سال84

377=112+265

تعداد موجودي پايان دوره سال84

40=10-5+25-20+50

بهاي موجودي پايان دوره سال 84

448=40*11.2

 

 

 

2-روشFIFO

 

 

 

 

الف-سيستم ادواري:

 

تعداد كالاهاي فروش رفته

(تماما از محل موجودي ابتداي دوره)

35=10+25

بهاي تمام شده كالاي فروش رفته در سال84

350=10*35

تعداد موجودي پايان دوره

40=10-5+25-20+50

سهم موجودي پايان دوره از خريد1/10/84

85=17*5

سهم موجودي پايان دوره از خريد1/3/84

240=12*20

سهم موجودي پايان دوره از موجودي ابتداي دوره

(15=5-20-40)

150=10*15

جمع موجودي پايان دوره

475=150+240+85

 

 

 

ب-سيستم دائمي:

 

بهای تمام شده کالای فروش رفته در1/7/84 

(از محل موجودي ابتداي دوره)                          

250=10*25

بهاي تمام شده كالاي فروش رفته در1/12/84

(از محل موجودي ابتداي دوره)

100=10*10

بهاي تمام شده كالاي فروش رفته در سال84

350=100+250

موجودي در1/1/84



ارسال توسط احسان

 

صورت سود و زيان: عملكرد مالي‌ واحد تجاري‌ دربرگيرنده‌ بازده‌ حاصل‌ از منابع‌ تحت‌ كنترل‌ واحد تجاري‌ است‌. اطلاعات‌ درباره‌ عملكرد مالي‌ درصورت‌ سود و زيان‌ و صورت‌ سود و زيان‌ جامع‌ ارائه‌ مي‌شود.

صورت‌ سود و زيان‌ بايد حداقل‌ 10 قلم اصلي‌ زير باشد :

الف‌ . درآمدهاي‌ عملياتي‌

ب‌  . هزينه‌هاي‌ عملياتي‌

ج‌  . سود يا زيان‌ عملياتي‌

د . هزينه‌هاي‌ مالي‌

ه  . ساير درآمدها و هزينه‌هاي‌ غيرعملياتي‌

و  . ماليات‌ بردرآمد

ز  . سود يا زيان‌ فعاليتهاي‌ عادي‌

ح‌  . اقلام‌ غيرمترقبه‌

ط‌  . سهم‌ اقليت‌

ي‌  . سود يا زيان‌ خالص‌

درآمدها و هزينه هاي صورت سود و زيان به سه دسته كلي تقسيم مي شوند:

1-     درآمدها و هزينه هاي عملياتي: اقلامي كه مستقيما به موضوع واحد تجاري مربوط هستند و به عبارت ديگر ماهيت آنها عادي است در ضمن بطور مستمر بوقوع مي پيوندند. اقلام عملياتي بصورت ناخالص در صورت سود و زيان گزارش مي شوند يعني درآمدها و هزينه هاي عملياتي با هم تهاتر نمي شوند.

2-     درآمدها و هزينهاي غيرعملياتي: اقلامي هستند كه ماهيت آنها غيرعادياست اما بطور مستمر بوقوع مي پيوندند. اين اقلام بصورت خالص در صورت سود و زيان منعكس مي گردند.

3-     اقلام غيرمترقبه: اقلامي‌ با اهميت‌ و بسيار غير معمول‌ است‌ كه‌ منشأ آن‌ رويدادهايي‌ خارج‌ از فعاليتهاي‌ عادي‌ شركت‌ مي‌باشد و انتظار نمي‌رود به‌طور مكرر يا منظم‌ واقع‌ شود.. اين اقلام به مبلغ خالص پس از كسر ماليات نشان داده مي شوند.

صورت سود و زيان انباشته در زير صورت سود و زيان آورده مي شود و به عنوان يك صورت جداگانه نشان داده نمي شود. در زير نمونه اي از آن نشان داده مي شود:

سود خالص سال مالي

 

**

سود انباشته ابتداي دوره

**

 

تعديلات سنواتي

**

 

سود انباشته اصلاح شده طي دوره

 

**

ساير اقلامي كه به سود انباشته منظر شده اند مثل تجديد ارزيابي

 

**

سود قابل تقسيم

 

**

سود سهام پيشنهادي

(**)

 

تخصيص به اندوخته ها

(**)

 

 

 

(**)

سود انباشته پايان سال

 

**

 

صورت سود و زيان جامع : صورت‌ سود و زيان‌ جامع‌ به‌ عنوان‌ يك‌ صورت‌ مالي‌ اساسي‌ ،  بايد كل‌ درآمدها و هزينه‌هاي‌ شناسايي‌ شده‌ طي‌ دوره‌ را كه‌ قابل‌ انتساب‌ به‌ صاحبان‌ سرمايه‌ است‌ ،  به‌ تفكيك‌ اجزاي‌ تشكيل‌دهنده‌ آنها نشان‌ دهد. به عبارت ديگر تمام اقلامي كه حقوق صاحبان سهام را تغيير مي دهند بغير از آورده و ستانده صاحبان سهام در آن نمايش داده مي شود.

صورت سود و زيان كامل براساس نظريه شمول كلي تهيه مي گردد. طبق نظريه عملكرد جاري فقط اقلام مستمر در صورت سود و زيان نشان داده مي شوند و اقلام غير مترقبه بايد به حساب سود و زيان انباشته بروند.چ

صورت‌ سود و زيان‌ جامع‌ بايد موارد زير را به‌ ترتيب‌ نشان‌ دهد:

الف‌. سود يا زيان‌ خالص‌ دوره‌ طبق‌ صورت‌ سود و زيان‌.

ب‌ . ساير درآمدها و هزينه‌هاي‌ شناسايي‌ شده‌ كه طبق استانداردهاي حسابداري مستقيما در حقوق صاحبان سهام منعكس مي شوند مانند مازاد تجديد ارزيابي، سود و زيان تسعير ارز شركت فرعي خارجي يا سود و زيان تحقق نيافته سرمايه گذاري بلندمدت

ج‌ . تعديلات‌ سنواتي‌.

هرگاه‌ اجزاي‌ صورت‌ سود و زيان‌ جامع‌ محدود به‌ سود يا زيان‌ خالص‌ دوره‌ و تعديلات‌ سنواتي‌ باشد،  ارائـه‌ صورت‌ سود و زيان‌ جامع‌ ضرورتي‌ ندارد. در چنين‌ حالتي‌ بايد در يادداشتي‌ ذيل‌ صورت‌ سود و زيان‌ دوره‌ ،  عدم‌ لزوم‌ ارائـه‌ صورت‌ سود و زيان‌ جامع‌ افشا شود.

نمونه صورت سود و زيان جامع:

سود خالص سال

**

مازاد تحقق نيافته ناشي از تجديد ارزيابي دارايي ثابت

**

سود يا زيان تحقق نيافته سرمايه گذاري بلندمدت

**

سود يا زيان تسعير ارز شركت خارجي

**

سود جامع سال مالي

**

تعديلات سنواتي

**

سود جامع شناسايي شده از تاريخ گزارشگري قبلي

**

 

      

 

اقلام‌ استثنايي در صورت سود و زيان:

اقلام استثنايي‌ بايد در محاسبه‌ سود يا زيان‌ فعاليتهاي‌ عادي‌ منظور شود. مبلغ‌ هر قلم‌ استثنايي‌ (منفرداً  يا در صورت‌ تشابه‌ نوع‌، در مجموع‌) بايد به‌طور جداگانه‌ و ترجيحاً در متن‌ صورت‌ سود و زيان‌ تحت‌ سرفصل‌ درآمد يا هزينه‌ مربوط‌ منعكس‌ گردد  . اعم‌ از اينكه‌ انعكاس‌ اين‌ اقلام‌ در متن‌ صورت‌ سود و زيان‌ يا در يادداشتهاي‌ توضيحي‌ صورت‌ گيرد ،  اين‌ اقلام‌ بايد به‌ عنوان‌ اقلام‌ استثنايي‌ قابل‌ تشخيص‌ باشد و اين‌گونه‌ تصريح‌ گردد  . شرح‌ مناسبي‌ در مورد هر يك‌ از اقلام‌ استثنايي‌ جهت‌ درك‌ ماهيت‌ اين‌ اقلام‌ ضروري‌ است‌ . نمونه‌ اقلامي‌ كه‌ ممكن‌ است‌ درصورت‌ بااهميت‌ بودن‌، استثنايي‌ تلقي‌ شود عبارت‌ است‌ از :               

الف‌ . زيانهاي‌ ناشي‌ از بلاياي‌ طبيعي‌ در مناطقي‌ كه‌ وقوع‌ آنها به‌طور متناوب‌ انتظار مي‌رود

ب‌ .   هزينه‌هاي‌ اخراج‌ دسته‌ جمعي‌ كاركنان‌ شاغل‌ در بخشهاي‌ فعال‌ واحد تجاري‌

ج‌ .    هزينه‌هاي‌ تجديد سازمان‌

د .     به‌ هزينه‌ بردن‌ داراييهاي‌ نامشهود خارج‌ از فرايند استهلاك‌

ه .     زيان‌ انتقال‌ صنايع‌ مزاحم‌ به‌ خارج‌ از محدوده‌ شهرها، طبق‌ مقررات‌ جاري‌

و .     كمكهاي‌ بلاعوض‌ غيرسرمايه‌اي‌ دريافتي‌ و كمكهاي‌ بلاعوض‌ پرداختي‌

ز .     سود يا زيان‌ فروش‌ داراييهاي‌ ثابت‌ مشهود و سرمايه‌گذاريهاي‌ بلندمدت‌

ح‌ .    سود يا زيان‌ فروش‌ يا توقف‌ عمليات‌ يك‌ بخش‌ از واحد تجاري‌

ط‌ .    هزينـه‌هـاي‌ غيرمعمول‌ مربوط‌ به‌ مطالبـات‌ مشكوك‌الوصـول‌ و كاهش‌ ارزش‌ موجـودي‌ موادوكالا

ي‌ .   ذخيره‌هاي‌ غيرمعمول‌ براي‌ زيانهاي‌ ناشي‌ از پيمانهاي‌ بلندمدت‌

ك‌ .    وجوه‌ مازاد ناشي‌ از حل‌ و فصل‌ ادعاي‌ خسارت‌ از شركتهاي‌ بيمه‌

ل‌ .    هزينه‌هاي‌ جذب‌ نشده‌ ناشي‌ از عدم‌ دستيابي‌ به‌ ظرفيت‌ معمول‌ (عملي‌) مورد انتظار و ضايعات‌ غيرعادي‌

م‌ .    سود يا زيان‌ ناشي‌ از حل‌ و فصل‌ دعاوي‌ برله‌ يا عليه‌ شركت‌.

 

توقف‌ عمليات‌ يك‌ بخش‌ از واحد تجاري‌:

يك بخش از واحد تجاري عبارت است از جزئي از عمليات واحد تجاري يا گروه كه اهميت نسبي دارد و بطور جاگانه قابل شناسايي است و فعاليتها و دارائيها و نتايج مربوط به آن را بتوان به وضوح از بقيه فعاليتهاي واحد تجاري تميز داد.

در صورت‌ توقف‌ عمليات‌ يك‌ بخش‌ از واحد تجاري‌ لازم‌ است‌ نتايج‌ عمليات‌ بخش‌ متوقف‌ شده‌ از جمله‌ سود يا زيان‌ حاصل‌ از واگذاري‌  آن‌ بخش‌  به‌ طور جداگانه‌ در صورت‌ سود و زيان‌ منعكس‌ شود. براي‌ اين‌ منظور درآمدها و هزينه‌هاي‌ عملياتي‌ مربوط‌ به‌ بخش‌ متوقف‌ شده‌ بايد در سرفصلهاي‌ مربوط‌ و ترجيحاً در متن‌ صورت‌ سود و زيان‌ به‌طور جداگانه‌ نمايش‌ يابد. همچنين‌ سود يا زيان‌ حاصل‌ از واگذاري‌ بخش‌ متوقف‌ شده‌،  پس‌ از تهاتر كليه‌ ذخاير مربوط‌ به‌ هزينه‌هاي‌ غير قابل‌ بازيافت‌ عمليات‌ توقف‌، بايد پس‌ از سود (زيان‌)  عملياتي‌ در صورت‌ سود و زيان&zwn


ارسال توسط احسان

 

 در بحث اندازه گيری موجوديها دو هدف عمده وجود دارد:

1-اندازه گيری بهای تمام شده کالای فروش رفته(که از اين به بعد ب ت ک ف ناميده می شود)

2-اندازه گيری مبلغ موجوديی که در پايان دوره در انبار باقی مانده است

روشهای اصلی اندازه گيری موجودی:

1-ميانگين موزون (متحرک)

2-FIFOاولين صادره از اولين وارده

3-LIFOآخرين صادره از اولين وارده

 روش ميانگين موزون(متحرک):

الف-سيستم ادواری: در اين سيستم از قيمت ميانگين موزون يک واحد کالا برای دوره استفاده می شود. قيمت ميانگين موزون يک واحد از تقسيم جمع بهای تمام شده کالاهای آماده برای فروش به تعداد کالاهای آماده برای فروش به دست ميايد.با ضرب قيمت ميانگين يک واحد در تعداد کالاهای فروش رفته و موجودی پايان دوره ميتوان مبلغ ب ت ک ف و موجودی پايان دوره را بدست آورد.

ب-سيستم دائمی: در اين سيستم از ميانگين متحرک يک واحد استفاده می شود به اين صورت که بعد از هربار خريد برای هر واحد يک قيمت ميانگين جديد محاسبه شده(از تقسيم جمع بهای تمام شده کالاهای آماده برای فروش در آن تاريخ به تعداد کالاهای آماده برای فروش در آن تاريخ) و تا زمانی که محموله جديدی خريداری نشده است برای کالاهای خروجی از انبار از اين نرخ استفاده می شود.

روشFIFO:

در اين روش فرض بر اين است که کالاهايی که زودتر به انبار وارد شده اند زودتر هم از انبار خارج می شوند

روشLIFO:

در اين روش فرض بر اين است هر کالايی که ديرتر به انبار وارد شود زودتر هم از انبار خارج خواهد شد.

مثال:

گردش کالا در شرکت نمونه:

           شرح                            تعداد                 قيمت واحد               قيمت کل

موجودی ابتدای دوره1/1/84         50                        10                     500

خريد در1/3/84                         20                         12                    240

فروش در 1/7/84                       25                       

خريد در  1/10/84                      5                          17                      85

فروش در 1/12/84                     10

طبق روشهای مختلف و در سيستمهای مختلف ميزان بهای تمام شده را محاسبه می کنيم

 

 

 

1-روش ميانگين:

 

 

 

 

الف-سيستم ادواری:

 

بهای تمام شده کالاهای آماده برای فروش

  825=85+240+500

تعداد کالاهای آماده برای فروش                                          

75=5+20+50

قيمت ميانگين                           

11=75/825

بهای تمام شده کالای فروش رفته                                        

385=11*(10+25)

موجودی پايان دوره                                                        

440=11*40

 

 

 

ب-سيستم دائمی:

 

بهای تمام شده کالاهای آماده برای فروش در1/7/84               

740=240+500

تعداد کالاهای آماده برای فروش در 1/7/84                           

70=20+50

قيمت ميانگين در1/7/84                                                   

10.6=70/740

بهای تمام شده کالای فروش رفته در1/7/84                            

265=25*10.6

تعداد موجودی در 1/7/84    

45=25-20+50

مبلغ موجودی در 1/7/84                                                  

475=45*10.6

بهای تمام شده کالاهای آماده برای فروش در1/12/84             

560=475+85

تعداد کالاهای آماده برای فروش در 1/12/84                        

50=5+45

قيمت ميانگين در1/12/84

11.2=50/560

بهاي تمام شده كالاي فروش رفته در1/12/84

112=10*11.2

بهاي تمام شده كالاي فروش رفته در سال84

377=112+265

تعداد موجودي پايان دوره سال84

40=10-5+25-20+50

بهاي موجودي پايان دوره سال 84

448=40*11.2

 

 

 

2-روشFIFO

 

 

 

 

الف-سيستم ادواري:

 

تعداد كالاهاي فروش رفته

(تماما از محل موجودي ابتداي دوره)

35=10+25

بهاي تمام شده كالاي فروش رفته در سال84

350=10*35

تعداد موجودي پايان دوره

40=10-5+25-20+50

سهم موجودي پايان دوره از خريد1/10/84

85=17*5

سهم موجودي پايان دوره از خريد1/3/84

240=12*20

سهم موجودي پايان دوره از موجودي ابتداي دوره

(15=5-20-40)

150=10*15

جمع موجودي پايان دوره

475=150+240+85

 

 

 

ب-سيستم دائمي:

 

بهای تمام شده کالای فروش رفته در1/7/84 

(از محل موجودي ابتداي دوره)                          

250=10*25

بهاي تمام شده كالاي فروش رفته در1/12/84

(از محل موجودي ابتداي دوره)

100=10*10

بهاي تمام شده كالاي فروش رفته در سال84

350=100+250

موجودي در1/1/84



ارسال توسط احسان

 

ارزش‌ جاري‌ دربرگيرنده‌ سه‌ نگرش‌ متفاوت‌ است‌ كه‌ عبارتند از ارزش‌ ورودي‌ (بهاي‌ جايگزيني‌)، ارزش‌ خروجي‌ (خالص‌ ارزش‌ فروش‌) و ارزش‌ اقتصادي‌ (ارزش‌ فعلي‌ جريانهاي‌ نقدي‌ مورد انتظار از كاربرد مستمر دارايي‌ و فروش‌ نهايي‌ آن‌ توسط‌ مالك‌ فعلي‌). در برخي‌ موارد از قبيل‌ ارزشيابي‌ سرمايه‌گذاري‌ در اوراق‌ بهادار نرخ‌بندي‌ شده‌، سه‌ نگرش‌ فوق‌الذكر به‌مبالغ‌ تقريباً نزديك‌ به‌هم‌ منجر مي‌شوند و تفاوت‌ آنها كم‌ بوده‌ و ناشي‌ از هزينه‌هاي‌ انجام‌ معامله‌ است‌. در ساير حالات‌ همچون‌ ارزيابي‌ داراييهاي‌ ثابت‌ مشهود خاص‌ واحد تجاري‌، تفاوت‌ بين‌ مقياسهاي‌ مختلف‌ ارزش‌ جاري‌ احتمالاً بااهميت‌ خواهد بود.

بايد قاعده‌ مشخص‌ و معقولي‌ براي‌ انتخاب‌ يكي‌ از مقياسهاي‌ مختلف‌ اندازه‌گيري‌ ارزش‌ جاري‌ دراختيار داشت‌.  معيار  " ارزش‌ براي‌ واحد تجاري‌ "   چنين‌ قاعده‌اي‌ را به‌ دست‌ مي‌دهد.  طبق‌ اين‌ قاعده‌،  ارزش‌ جاري‌ برابر اقل‌  " بهاي‌ جايگزيني‌ جاري‌ دارايي‌ و مبلغ‌ بازيافتني‌ "  آن‌ تعيين‌ مي‌گردد.

  " مبلغ‌ بازيافتني‌ "  دارايي‌ بالاترين‌ ارزشي‌ است‌ كه‌ مالك‌ فعلي‌ دارايي‌ مي‌تواند بدان‌ دست‌ يابد و برابر خالص‌ ارزش‌ فروش‌ دارايي‌ يا ارزش‌ اقتصادي‌ آن‌، هركدام‌ بيشتر است‌،  مي‌باشد.  " ارزش‌ براي‌ واحد تجاري‌ "   را مي‌توان‌ نوعي‌ به‌هنگام‌كردن‌ بهاي‌ تاريخي‌ با استفاده‌ از قاعده‌ سنتي‌ "بهاي‌ تمام‌ شده‌ يا كمتر " دانست‌.

در مورد داراييها،  ارزش‌ جاري‌ مناسب‌ طبق‌ قاعده‌  " ارزش‌ براي‌ واحد تجاري‌ "   انتخاب‌ مي‌شود. قاعده‌ مزبور، دارايي‌ را درصورت‌ بالاتر بودن‌ مبلغ‌ بازيافتني‌،  به‌ جاي‌ بهاي‌ تمام‌شده‌ تاريخي‌، به‌ بهاي‌ جايگزيني‌ ارزيابي‌ مي‌كند مشروط‌ به‌ آنكه‌ جايگزيني‌ دارايي‌ توجيه‌پذير باشد. اگر جايگزيني‌ دارايي‌ قابل‌ توجيه‌ نباشد،  دارايي‌ به‌ مبلغ‌ بازيافتني‌ ارزيابي‌ مي‌شود. كاربرد قاعده‌  " ارزش‌ براي‌واحد تجاري‌ "   در مورد بدهيها چندان‌ ضرورتي‌ ندارد چرا كه‌ ارزشهاي‌ مختلف‌ بدهي‌،  همگي‌ به‌ يك‌ ارزش‌ واحد ختم‌ مي‌شوند.

تعاريف

مبلغ‌ بازيافتني‌ : خالص‌ ارزش‌ فروش‌ يا ارزش‌ اقتصادي‌ يك‌ دارايي،‌ هركدام‌ که بيشتر است. 

بهاي‌ جايگزيني‌:  عبارت‌ است‌ از مخارجي‌ كه‌ بايد براي‌ خريد يا ساخت‌ يك‌ قلم‌ موجودي‌ كاملاً مشابه‌ تحمل‌ شود. 

خالص‌ ارزش‌ فروش‌‌:  عبارت‌ است‌ از بهاي‌ فروش‌ (بعد از كسر تخفيفات‌ تجاري‌ ولي‌ قبل‌ از تخفيفات‌ مربوط‌ به‌ تسويه‌ حساب‌) پس‌ از كسر:

الف‌ . مخارج‌ براوردي‌ تكميل‌، و

ب‌. مخارج‌ براوردي‌ بازاريابي‌، فروش‌ و توزيع‌.  

ارزش‌ اقتصادي‌ : ارزش‌ فعلي‌ خالص جريانهاي‌ نقدي‌ آتي ناشي از کاربرد مستمر دارايي ازجمله جريانهاي نقدي ناشي از واگذاري نهايي آن.

ارزش‌ منصفانه‌ ‌:  مبلغي‌ است‌ كه‌ خريداري‌ مطلع‌ و مايل‌ و فروشنده‌اي‌ مطلع‌ و مايل‌ مي‌توانند در معامله‌اي‌ حقيقي‌ و در شرايط‌ عادي‌، يك‌ دارايي‌ را در ازاي‌ مبلغ‌ مزبور با يكديگر مبادله‌ كنند. 

بهاي جايگزيني مستهلک شده : عبارت است از بهاي ناخالص جايگزيني يک دارايي (يعني بهاي جاري جايگزيني يک دارايي نو با توان خدمت‌دهي مشابه) پس از کسر استهلاک مبتني بر بهاي مزبور و مدت استفاده شده از آن دارايي.

بهاي‌ تمام‌ شده‌ : مبلغ‌ وجه‌ نقد يا معادل‌ نقد پرداختي‌ و يا ارزش‌ منصفانه‌ ساير مابه‌ازاهايي‌ كه‌ جهت‌ تحصيل‌ يك‌ دارايي‌ در زمان‌ تحصيل‌ يا ساخت آن واگذار شده‌ است‌ و در صورت مصداق، مبلغي که براساس الزامات خاص ساير استانداردهاي حسابداري (مانند مخارج تأمين مالي) به آن دارايي تخصيص يافته است.

مبلغ‌ دفتري‌ : مبلغي‌ كه‌ دارايي‌ پس از كسر استهلاك‌ انباشته‌ و زيان‌ كاهش‌ ارزش‌ انباشته مربوط‌ ، به‌ آن‌ مبلغ‌ در ترازنامه منعکس مي‌شود.

ناخالص مبلغ دفتري :  بهاي تمام شده دارايي يا ساير مبالغ جايگزين بهاي تمام شده. 

مبلغ‌ استهلاك‌پذير : بهاي‌ تمام‌ شده‌ دارايي‌ يا ساير مبالغ‌ جايگزين‌ بهاي‌ تمام‌ شده‌ در صورتهاي‌ مالي‌ ، به‌ كسر ارزش‌ باقيمانده‌ آن. 

ارزش‌ باقيمانده : مبلغ‌ برآوردي که واحد تجاري  در حال حاضر مي‌تواند از واگذاري دارايي پس از كسر مخارج برآوردي واگذاري بدست آورد، با اين فرض که دارايي در وضعيت متصور در پايان عمر مفيد باشد.

ارزش‌ باقيمانده‌ تضمين‌ شده :  عبارت‌ است‌ از:

الف.در مورد اجاره‌كننده‌، آن‌ بخش‌ از ارزش‌ باقيمانده‌ دارايي‌ كه‌ توسط‌ اجاره‌كننده‌ يا شخص‌ وابسته‌ به‌ وي‌ تضمين‌ گرديده‌ است‌ (مبلغ‌ تضمين‌ شده‌ حداكثر مبلغي‌ است‌ كه‌ مي‌تواند تحت‌ هر شرايطي‌ قابل‌ پرداخت‌ باشد)، و

ب‌.در مورد اجاره‌دهنده‌، آن‌ بخش‌ از ارزش‌ باقيمانده‌ دارايي‌ كه‌ توسط‌ اجاره‌كننده‌ يا شخص‌ ثالثي‌ تضمين‌ شده‌ است‌.

ارزش‌ باقيمانده‌ تضمين‌ نشده : عبارت‌ است‌ از آن‌ بخش‌ از ارزش‌ باقيمانده‌ دارايي‌ كه‌ اجاره‌دهنده‌ نسبت‌ به‌ تحقق‌ آن‌ اطمينان‌ كافي‌ ندارد يا تنها توسط‌ شخص‌ وابسته‌ به‌ اجاره‌دهنده‌ تضمين‌ شده‌ است‌.

 




تاریخ: 28 مهر 1389برچسب:ارزش جاری,حسابداری مالی,
ارسال توسط احسان

 

شناخت‌: متضمن‌مشخص‌كردن‌ عنوان‌ و مبلغ‌ پولي‌ يك‌عنصر و احتساب‌ آن‌ مبلغ‌ در جمع‌ اقلام‌ صورتهاي‌ مالي‌ است‌. شناخت‌ از نقطه‌اي‌ آغاز مي‌شود كه‌ يك‌ رويداد گذشته‌ موجب‌ تغييري‌ قابل‌ اندازه‌گيري‌ در داراييها يا بدهيهاي‌ واحد تجاري‌ شود بديهي است كه رويداد آغازگر شناخت‌ بايد قبل‌ از تاريخ‌ ترازنامه‌ اتفاق‌ افتاده‌ باشد.

شناخت‌ داراييها و بدهيها در سه‌ مرحله‌ انجام‌ مي‌شود:شناخت‌ اوليه، تجديد اندازه‌گيري‌ بعدي، قطع‌ شناخت

معيارهاي‌ شناخت‌

شناخت‌ اوليه‌

يك‌ عنصر بايد در صورتهاي‌ مالي‌ شناسايي‌ شود اگر:

 الف‌ ـ شواهد كافي‌ مبني‌بر وقوع‌ تغيير در داراييها يا بدهيهاي‌ مستتر درآن‌ عنصر (ازجمله‌ درصورت‌ لزوم‌، شواهدي‌ مبني‌بر اينكه‌ يك‌ جريان‌ آتي‌ ورودي‌ يا خروجي‌ منافع‌ اتفاق‌ خواهد افتاد)  وجود داشته‌ باشد

ب‌ ـ آن‌ قلم‌ را بتوان‌ با قابليت‌ اتكاي‌ كافي‌ به‌ مبلغ‌ پولي‌ اندازه‌گيري‌ كرد.

 تجديد اندازه‌گيري‌ بعدي‌

تغيير در مبلغ‌ دفتري‌ دارايي‌ يا بدهي‌ بايد شناسايي‌ شود اگر:

 الف‌ ـ شواهد كافي‌ مبني‌بر وقوع‌ تغيير در مبلغ‌ دارايي‌ يا بدهي‌ وجود داشته‌ باشد

 ب‌ ـ مبلغ‌ جديد دارايي‌ يا بدهي‌ را بتوان‌ با قابليت‌ اتكاي‌ كافي‌ اندازه‌گيري‌ كرد.

قطع‌ شناخت‌

ادامه‌ شناخت‌ يك‌ دارايي‌ يا بدهي‌ در صورتهاي‌ مالي‌ بايد قطع‌ شود اگر شواهد كافي‌ مبني‌بر دستيابي‌ به‌ منافع‌ اقتصادي‌ آتي‌ يا تعهد انتقال‌ منافع‌ اقتصادي‌ (ازجمله‌ درصورت‌ لزوم‌، شواهدي‌ مبني‌ براينكه‌ جريان‌ آتي‌ ورودي‌ يا خروجي‌ منافع‌ اتفاق‌ خواهد افتاد) ديگر وجود نداشته‌ باشد.

شناخت‌ درآمد و هزينه‌

در هر مرحله‌ از فرايند شناخت‌، درصورتي‌ كه‌ يك‌ تغيير در جمع‌ داراييها با تغييري‌ مساوي‌ و متقابل‌ در جمع‌ بدهيها يا آورده‌ و ستانده‌ صاحبان‌ سرمايه‌ خنثي‌ نشده‌ باشد، درآمد يا هزينه‌اي‌ حاصل‌ مي‌شود.

شناخت‌ درآمد متضمن‌ ملاحظه‌ اين‌ امر است‌ كه‌ آيا شواهد كافي‌ مبني‌بر وقوع‌ يك‌ افزايش‌ درخالص‌ داراييها (يعني‌ حقوق‌ صاحبان‌ سرمايه‌) قبل‌ از پايان‌ دوره‌ مورد گزارش‌ وجود دارد ياخير

 شناخت‌ هزينه‌ متضمن‌ ملاحظه‌ اين‌ امر است‌ كه‌ آيا شواهد كافي‌ مبني‌بر وقوع‌ كاهش‌ در حقوق‌ صاحبان‌ سرمايه‌ قبل‌ از پايان‌ دوره‌ مورد گزارش‌ وجود دارد يا خير.  اعمال‌ احتياط‌ موجب‌ مي‌گردد كه‌ براي‌ شناخت‌ هزينه‌ در مقايسه‌ با شناخت‌ درآمد، به‌ شواهد وقوع‌ و ميزان‌ اتكاپذيري‌ اندازه‌گيري‌ كمتري‌ نياز باشد.  

هرگاه‌ نتوان‌ بين‌ مخارج‌ انجام‌ شده‌ و ايجاد درآمدهاي‌ مشخص‌ در آينده‌ ارتباط‌ موجهي‌ برقرار نمود، مخارج‌ مزبور بايد در دوره‌ وقوع‌، به‌عنوان‌ هزينه‌ شناسايي‌ شود.   اين‌ گونه‌ مخارج‌ شامل‌ مبالغي‌ است‌ كه‌ به‌ انتظار منافع‌ آتي‌ خرج‌ شده‌ ليكن‌ رابطه‌ آنها با اين‌ منافع‌ درحدي‌ دچار ابهام‌ است‌ كه‌ شناسايي‌ يك‌ دارايي‌ را مجاز نمي‌شمرد.  ازجمله‌اين‌ مخارج‌، مي‌توان‌ از برخي‌ مخارج‌ تحقيق‌ و توسعه‌ نام‌ برد.

نكته: استفاده‌ از براوردهاي‌ معقول‌ در تهيه‌ صورتهاي‌ مالي‌ امري‌ عادي‌ است‌ و به‌شرط‌ آنكه‌ بتوان‌ براوردي‌ معقول‌ از يك‌قلم‌ انجام‌ داد،  آن‌قلم‌ بايد شناسايي‌ شود

نكته: قبل‌ از اجراي‌ مفاد قرارداد، يك‌ دارايي‌ (يابدهي‌) به‌استناد قرارداد قابل‌ شناسايي‌ است‌، به‌شرط‌ آنكه‌ معيارهاي‌ عمومي‌ شناخت‌ رعايت‌ شده‌ باشد، يعني‌:

 الف‌ ـ شواهد كافي‌ مبني‌بر جريان‌ آتي‌ منافع‌ وجود داشته‌ باشد.  اين‌ امر مستلزم‌ اين‌ است‌ كه‌ بتوان‌ قرارداد را در عمل‌ به‌اجرا درآورد و طرفين‌ به‌سهولت‌ و بدون‌ تحمل‌ جريمه‌ قابل‌ ملاحظه‌ نتوانند قرارداد را فسخ‌ كنند.

ب‌ ـ مبلغ‌ قرارداد را بتوان‌ با قابليت‌ اتكاي‌ كافي‌ اندازه‌گيري‌ نمود.  اين‌ معيار در مورد قراردادهايي‌ صدق‌ مي‌كند كه‌ موضوع‌ آنها خريد و فروش‌ اقلامي‌ باشد كه‌ ارزش‌ بازار مشخص‌ دارند و لذا ممكن‌ است‌ در مورد محصولات‌ خاص‌ كه‌ طبق‌ سفارش‌ ساخته‌ مي‌شود، صدق‌ نكند.

اتكاپذيري‌ اندازه‌گيري‌ تحت‌ تأثير سه‌ عامل‌ است‌:

الف‌ ـ توانايي‌ اندازه‌گيري‌ منافع‌ مستتر در قلم‌ مورد نظر برحسب‌ مبالغ‌ پولي‌،

ب‌  ـ تغييرپذيري‌ ميزان‌ اين‌ منافع‌ (پراكندگي‌ سطوح‌ مختلف‌ منافع‌ و نيز احتمال‌ وقوع‌ يك‌ سطح‌ منفعت‌ خاص‌)، و

ج ـ وجود يك‌ مبلغ‌ حداقل‌.

مباني شناخت و اندازه گيري:

الف- مفروضات بنياني: تفكيك شخصيت، تداوم فعاليت، دوره مالي، واحد اندازه گيري

ب- اصول حسابداري: اصل بهاي تمام شده، اصل شناخت درآمد، اصل تطابق، اصل افشا

ج- اصول محدودكننده: محافظه كاري، اهميت، فزوني منافع بر مخارج، خصوصيات صنعت

مفروضات بنياني:

فرض  تفکیک شخصیت( Separate Entity Assumption):  یعنی هر واحد اقتصادی به عنوان یک واحد مستقل از مالک یا مالکان آن و نیز جدا از موسسات دیگر در نظر گرفته می شوند.

فرض تداوم فعالیت( Going Concern Assumption): یعنی واحد اقتصادی تا آینده قابل پیش بینی به فعالیتهای خود ادامه دهد مگر آنکه عکس آن ثابت شود.

فرض دوره مالی(Time- Period Assumption): عمر یک واحد اقتصادی به دوره های زمانی نسبتا کوتاهی به نام دوره حسابداری تقسیم می شود.این دوره ها ممکن است یک ماهه، سه ماهه، شش ماهه یا یکساله باشد. اما متداولترین آنها دوره مالی یکساله است که اصطلاحا سال مالی خوانده می شود. اين امر قابلیت مقایسه را فراهم کرده و امکان سنجش و ارز یابی نتایج حاصل از فعالیتهای موسسات اقتصادی را در دوره های زمانی مختلف ایجاد میکند.

فرض واحد اندازه گیری(Unit-of- measure Assumption): یعنی عملیات، معاملات و رویدادهای مالی باید بر حسب پول مورد سنجش قرار گرفته و گزارش شود.

اصول حسابداري:

اصل بهای تمام شده (Cost Principle) : طبق این اصل، داراییهای تحصیل شده در مبادلات باید به جای قیمتهای جاری بازار، بر حسب بهای تمام شده ثبت و بر همین اساس نیز در صورتهای مالی منعکس كرد. بهای تمام شده که به آن بهای تمام شده تاریخی نیز می گویند مبلغی است که نشان دهنده ارزش اقلام تحصیل شده در معاملات حقیقی و شرایط عادی بوده و به هیچ وجه مبتنی بر برآورد و یا حدس و گمان نمی باشد.

اصل شناخت درامد(Revenue Realization Principle) : بر اساس  این اصل درآمد هنگامی شناسایی می شود که فرآیند کسب سود کامل شده باشد و مبادله ای انجام گرفته باشد . البته در قراردادهای بلندمدت پیمانکاری، درآمد متناسب با پیشرفت کار یا خدمات مورد قرارداد و قبل از تکمیل عملیات شناسایی می شود که استثنایی بر اصل تحقق درآمد تلقی می گردد.

اصل تطابق  (Matching Principle) : هزینه های یک دوره مالی بايد از درآمدهای همان دوره كسر گردد.

اصل افشا (Disclosure Principle): واحدهای اقتصادی موظفند کلیه واقعیتها و اطلاعات با اهمیت مربوط به فعالیتهای مالی خود را به نحو مناسب در متن مناسب در متن صورتهای مالی اساسی و در صورت عدم امکان, در یادداشتهای پیوست صورتهای مالی گزارش و افشا نمایند.

اصول محدودكننده:

محافظه کاری ((Conservatism : واحدهای تجاری نباید از روشهایی استفاده نمایند که آن روشها درآمدها و داراییها را بیش از واقع و هزینه ها و بدهیها را کمتز از واقع نمایش دهد.

اهمیت   (Materiality) : واحدهای اقتصادی مجازند در خصوص اقلامی که با توجه به وضعیت، محیط و عملکرد واحد از جهت ارزش ناچیز و کم اهمیت می باشند از بکار گرفتن روشهای صحیح تئوریک اجتناب نموده  و به حای آن از روشهایی استفاده کنند که کم هزینه تر, عملی تر و راحت تر باشد.

فزونی منافع بر مخارج  (Cost-benefit Constraint): تهیه اطلاعات حسابداری باید توجیه اقتصادی داشته باشد.

خصوصیات صنعت( Industry Peculiarities): در صنایع مختلف با توجه به ویژگیها  و خصوصیات خاص آن صنعت می توان اقدام به تعدیل و با اصلاح روشهای حسابداری نموده و یا از روشهای جدیدی استفاده کرد به شرط آنکه اثبات گردد روشهای اصلاح شده و یا جدید اطلاعات سودمندتری نسبت به روشهای پذیرفته شده حسابداری ارائه نموده و یا جهت جلوگیری از نتیجه گیریهای گمراه کننده, ضروری می باشد.

 




تاریخ: 28 مهر 1389برچسب:حسابداری مالی,شناخت,
ارسال توسط احسان

خصوصيات كيفي مرتبط با محتواي اطلاعات: قابل اتكا بودن ، مربوط بودن

مربوط بودن: اطلاعاتي‌ مربوط‌ تلقي‌ مي‌شود كه‌ برتصميمات‌ اقتصادي‌ استفاده‌كنندگان‌ در ارزيابي‌ رويدادهاي‌ گذشته‌،حال‌ يا آينده‌ يا تائيد يا تصحيح‌ ارزيابيهاي‌ گذشته‌ آنها مؤثر واقع‌ شود. اطلاعات مربوط بايد داراي ارزش تاييدكنندگي و پيش بيني كنندگي باشند همچنين انتخاب‌ خاصه‌اي‌ كه‌ قرار است‌ در صورتهاي‌ مالي‌ گزارش‌ شود بايد مبتني‌بر مربوط‌بودن‌ آن‌ به‌ تصميمات‌ اقتصادي‌ استفاده‌كنندگان‌ باشد .

قابل اتكا بودن: اطلاعاتي قابل اتكاست كه داراي شرايط زير باشد: كامل بودن، احتياط، بي طرفي، بيان صادقانه، رجحان محتوا بر شكل

 

خصوصيات كيفي مرتبط با ارائه اطلاعات: قابل فهم بودن ، قابل مقايسه بودن

قابل فهم بودن: براي‌ اينكه‌ ارائـه‌ اطلاعات‌ مالي‌ قابل‌ فهم‌ باشد لازم‌ است‌ كه‌ اقلام‌ به‌نحوي‌ مناسب‌ در يكديگر ادغام‌ و طبقه‌بندي شود. در ضمن توان استفاده كنندگان از صورتهاي مالي بايد در حد آگاهي‌ معقولي‌ در مورد فعاليتهاي‌ تجاري‌ و اقتصادي‌ و نحوه‌ حسابداري‌ باشد.

قابل مقايسه بودن:صورتهاي مالي يك شركت بايد با صورتهاي مالي سالهاي قبل و همچنين صورتهاي مالي واحدهاي تجاري مشابه خود قابل مقايسه باشد. براي اين منظور رعايت ثبات رويه در بكار بردن روشهاي حسابداري و همچنين افشاي مناسب رويه هاي حسابداري و ارقام مقايسه اي مورد نياز مي باشد.

 

عوامل محدودكننده خصوصيات كيفي:ملاحظات منفعت و هزينه ، به موقع بودن ، موازنه بين خصوصيات كيفي

 

 




ارسال توسط احسان
ارسال توسط احسان
ارسال توسط احسان
ارسال توسط احسان
ارسال توسط احسان
ارسال توسط احسان

 

در بعضی از سیستمهای حسابداری حسابداران به جای اینکه ،فعالیتهای مالی را مستقیما از روی اسناد و مدارک مثبته در دفاتر ثبت نمایند ، اقدام به تهیه برگه حسابداری و یا سند روزنامه می کنند . این برگه یا سند ، نوشته ای است که در آن یک یا چند فعالیت مالی انجام شده بر حسب نوع حساب ، بدهکار یا بستانکار می گردد .

البته باید به این نکته توجه داشت که برگه حسابداری یا سند روزنامه، پس از امضاء مراجع صلاحیتدار در یک موسسه ، قابل ثبت در دفاتر حسابداری می باشد . برگه حسابداری دارای ستونهایی برای ثبت شماره حساب در
دفتر کل و دفتر معین می باشد و همچنین در ستون شرح عنوان حسابها و شرح کامل معامله وتاریخ آن نوشته می شود در زیر برگه حسابداری شماره صفحه دفتر روزنامه یادداشت می گردد . سند روزنامه در هنگام ثبت در دفتر روزنامه پیاپی شماره گذاری می شود .

 




تاریخ: 26 مهر 1389برچسب:سند حسابداری,
ارسال توسط احسان

 

مبالغی که یک موسسه به افراد و موسسات دیگر بدهکار می باشد ویا کلیه مبالغی که بازپرداخت آنها در تاریخهای معین در آینده بر عهده موسسه است را بدهی می گوییم . به عبارت دیگر می توان گفت ادعا یا حق مالی طلبکاران نسبت به داراییهای یک موسسه است و این حق نسبت به داراییهای معینی نمی باشد بلکه نسبت به کل داراییهاست .

بدهی ها را می توان به دو گروه تقسیم کرد :

بدهیهای جاری : این بدهیها اقلامی هستند ، که انتظار می رود از محل
داراییهای جاری ، در طی یک سال و یا یک دوره عملیاتی از تاریخ تنظیم ترازنامه ( هرکدام که طولانی تر است ) تادیه گردند و یا به بدهیهای جاری دیگری تبدیل شوند . از جمله این بدهیها می توان به حسابهای پرداختنی ، اسناد پرداختنی ، هزینه های پرداختنی ( حقوق پرداختنی ، اجاره پرداختنی و ... ) ، پیش دریافتهای درآمد ، اقساط پرداختنی مربوط به بدهیهای بلند مدت که در دوره آتی باید پرداخت گردند را نام برد .

بدهیهای بلند مدت : این بدهیها ، همانطور که از نامشان پیداست ، دارای موعد پرداختی بیش از یک دوره مالی می باشند . وامهای دریافتی درازمدت و اوراق قرضه ای که یک موسسه برای رفع نیازهای مالی منتشر می نماید و تحت عنوان اوراق قرضه پرداختنی در
حسابها منعکس می گردند ، از این نوع بدهیها می باشند .

 

 




تاریخ: 26 مهر 1389برچسب:بدهی,
ارسال توسط احسان

موال وحقوق مالی متعلق به هر موسسه را که قابل تقویم به پول و دارای منافع آتی است ، را دارایی می گویند . در این تعریف منظور از اموال انواع دارایی مشهود و قابل لمس و رویت مانند :موجودی نقدی ، ملزومات ، اثاثه ، ساختمان و... و منظور از حقوق مالی اقسام دیگر دارایی مانند : مطالبات از اشخاص حقیقی و حقوقی ( حسابهای دریافتنی ، اسناد دریافتنی ) ، حق اختراع ، سرقفلی و نظایر آن می باشد.
داراییها خود به پنج گروه اصلی تقسیم می شوند که عبارتند از :

داراییهای جاری : این داراییها اقلامی هستند که انتظار می رود در طی یک سال یا یک دوره عملیاتی از تاریخ تنظیم ترازنامه ( هر کدام که طولانی تر است ) به وجه نقد تبدیل ، یا مصرف و یا فروخته شوند . معمولا داراییهای جاری بر حسب سرعت تبدیل شدن به وجه نقد و یا مصرف در ترازنامه منعکس می گردند .

سرمایه گذاریهای بلند مدت : این سرمایه گذاریها ، مانند خرید اوراق قرضه و یا سهام موسسات دیگر ، از نوع داراییهایی می باشند که مدیران موسسه انتظار ندارند در طی یک دوره مالی به وجه نقد تبدیل گردند .

داراییهای ثابت :این داراییها ، اقلامی مشهود با عمری طولانی می باشند که در جریان عملیات موسسه مورد استفاده قرار می گیرند . داراییهای این گروه به مرور زمان و پس از استفاده مکرر فرسوده می گردد به همین دلیل برای هر یک از داراییهای ثابت استهلاک منظور می شود.

داراییهای نامشهود : این گروه از داراییها نشاندهنده حقوق قانونی و یا ارتباط خاصی است که وجود فیزیکی نداشته ، منافعی را برای صاحب آن در آینده به دنبال دارد . از جمله داراییهای نامشهود می توان به حق اختراع ، حق امتیاز تولید ، فرانشیز و سرقفلی اشاره کرد.

سایر داراییها : هر گاه موسسه ای دارایی داشته باشد که نتواند آن را در یکی از گروههای فوق طبقه بندی نماید از عنوان سایر داراییها استفاده می کند .




تاریخ: 26 مهر 1389برچسب:دارایی,
ارسال توسط احسان

 





تعریف سرمایه

سرمایه از مهم ترین عوامل تجارت بوده و بزرگ ترین وسیله جلب منفعت است. هر شرکت باید دارای سرمایه باشد، تا بتواند نتیجه ای از عملیات خود که تجارت است برده و منتفع شود. اهمیت شرکت های تجارتی را از سرمایه آنها می توان درک کرد.

برای سرمایه حداکثری تعیین نشده و شرکاء به هر مقدار بتوانند ممکن است سرمایه را افزایش دهند. در بعضی از ممالک اروپا حداقلی جهت سرمایه
شرکت های سهامی معلوم شده، و در کشور ما هم به موجب ماده 5 اصلاحی اسفند 1347 مقرر گردیده در موقع تأسیس، سرمایه شرکت های سهامی عام از پنج میلیون ریال و سرمایه شرکت های سهامی خاص، از یک میلیون ریال نباید کمتر باشد مسلم است هیچ موقع سرمایه شرکت های سهامی عام یا خاص از این مبالغ نباید کمتر باشد و اگر کمتر شد به شرحی که گذشت در صورتی که شرکاء تا یک سال جبران ننمایند یا شرکت را به نوع دیگر تبدیل نکنند حکم به انحلال شرکت داده خواهد شد.

سرمایه
شرکت سهامی عبارتست از جمع قیمت اسمی سهام آن شرکت. بنابراین سرمایه به سهام متساوی قسمت شده و هر یک از شرکاء یک یا چند سهم آن را خواهند داشت.


پرداخت سرمایه

قانون اجازه داده است که در موقع تشکیل شرکت های سهامی دارندگان سهام اقلاً سی و پنج درصد از مورد تعهد خود را پرداخت و بقیه را فقط تعهد نمایند. البته مدت تعهد باقی مانده از پنج سال تجاوز نخواهد کرد.
ولی هرگاه آورده های شرکاء غیر نقدی باشد باید تمام آن تأدیه شده باشد.

ارفاقی که درباره
شرکت های سهامی به عمل آمده بسیار به جا و با بصیرت کامل بوده است. زیرا اغلب شرکت های سهامی که برای امور مهم تشکیل می شوند تمام سرمایه را در موقع تشکیل احتیاج ندارند بلکه در عمل و پس از مدتی ممکن است به قسمتی از آن احتیاج پیدا کنند. مثلاً شرکتی که با سرمایه نهصد میلیون ریال برای ایجاد راه آهن از شهری به شهر دیگر تأسیس می شود مسلم است تمام سرمایه را در ابتدای عمل به کار نخواهد انداخت و از این جهت لزومی ندارد شرکاء تمامی آن را پرداخته وجه را بلا استفاده در صندوق شرکت بگذارند. البته به تدریج که احتیاج به آن پیدا شد اغلب به چند قسط اخذ می شود.

بنا به شرح فوق سرمایه شرکت های سهامی ممکن است به دو قسم تجزیه شود:

  1. سرمایه پرداخت شده .
  2. سرمایه تعهد شده.

اهمیت سرمایه بیشتر مورد نظر معامله کنندگان با شرکت است و اشخاص با ملاحظه اعتبار و میزان سرمایه شرکت، قرارداد منعقد و یا معامله انجام می دهند. به این جهت هر شرکت باید در هر گونه اسناد و صورت حساب و اعلانات و نشریات و غیره که به طور خطی یا چاپی صادر یا منتشر می نماید میزان سرمایه خود و آن قسمتی که تأدیه شده است صریحاً قید کند.

به این طریق میزان سرمایه در دسترس مراجعین و معامله کنندگان بوده و همیشه از آن مطلع خواهند شد.


سرمایه نقدی و غیر نقدی

سرمایه ممکن است نقدی باشد یا غیر نقدی. سرمایه نقدی که اکثر شرکت های سهامی دارند وجه نقد است. سرمایه غیر نقدی مال یا امتیاز یا عملی است که شرکاء در ازاء قیمت سهام خریداری شده می پردازند. مثلاً ممکن است در شرکتی که موضوع آن تجارت پنبه است شخصی یک کارخانه پنبه پاک کنی به ارزش یک میلیون ریال تسلیم در مقابل، صد سهم ده هزار ریالی قبول کند. و یا در شرکتی که به استخراج سرب مشغول است در ازاء امتیاز استخراج معدن سرب که متعلق به یکی از شرکاء می باشد و کارشناس رسمی آن را به دویست هزار ریال تقویم نموده است بیست سهم ده هزار ریالی به نام برده داده شود. بنابراین مال یا امتیاز دارای ارزش و جزء سرمایه شرکت است و این معنی در تبصره 6 مواد الحاقی قانون تجارت تصریح شده است.


سرمایه احتیاطی یا اندوخته قانونی

از لحاظ این که ممکن است زیانی به شرکت وارد شود که در سرمایه نکثی حاصل و باعث دلسردی شرکاء گردد. در مواد اصلاحی قانون تجارت ضمن ماده 140 سرمایه دیگری به نام اندوخته قانونی پیش بینی شده و هیئت مدیره شرکت را قانون ملزم نموده که صدی پنج از سود خالص شرکت را برای انداخته قانونی موضوع نماید که در خود شرکت به حساب مخصوصی نگه داری شود. الزام هیئت مدیره تا موقعی است که این اندوخته مساوی با یک دهم سرمایه اصلی شرکت گردد و اضافه بر آن را قانون به اختیار شرکت گذاشته است.

اندوخته قانونی از موارد لازم و مورد احتیاج شرکت است زیرا در صورتی که زیانی حاصل شود که برای جبران آن احتیاج به
پولی باشد ممکن است از آن استفاده شود.

در ممالک اروپایی به اندوخته قانونی ( سرمایه احتیاطی ) اهمیت خاصی می دهند و چند قسم سرمایه اضافی از منافع تشکیل می دهند به نام سرمایه احتیاطی و سرمایه ذخیره و غیره.


افزایش سرمایه

گاهی اتفاق می افتد که شرکت به کارهای مهم تری دست زده و یا موفقیت هایی به دست آورده و احتیاج به افزایش سرمایه دارد، بنابراین می تواند به سرمایه خود اضافه کند. در این حال ناچار است سهام جدیدی بفروشد. در صورتی که در اساسنامه پیش بینی شده باشد می توان با رعایت آن اقدام به ازدیاد سرمایه و فروش سهم نمود. افزایش سرمایه موقعی مقدور است که سرمایه شرکت تماماً تأدیه شده باشد و الا زمانی که شرکاء هنوز تعهد خود را کاملاً انجام نداده و مبلغی از سرمایه را هنوز نپرداخته اند، شرکت حق افزایش سرمایه را تحت هیچ عنوان نخواهد داشت.

گاهی در عمل مشاهده می شود که شرکت
سود سرشاری داشته و ارزش سهام آن در بازار بیش از قیمت اسمی سهام یعنی پولی است که دارندگان سهام روز اول پرداخته اند. و خریداران سهام جدید که به همان قیمت اسمی بهای سهام منتشره را می پردازند، نفع بی تناسبی ممکن است ببرند زیرا اگر سهم یک هزار ریالی را در بازار می خریدند بایستی دو هزار ریال بپردازند و فعلاً هزار ریال بیشتر نمی دهند. به این جهت اغلب برای سهام بدوی مجمع عمومی نفع مخصوصی معین کرده و آن را سهام ممتاز قرار می دهند.

ماده 160 اصلاحی قانون تجارت طریق دیگری در این مورد ارائه کرده و اجازه داده است به این شرح که شرکت می تواند سهام جدید را برابر مبلغ اسمی بفروشد و یا این که مبلغی علاوه بر مبلغ اسمی سهم، به عنوان اضافه ارزش سهم از خریداران دریافت کند. هم چنین شرکت می تواند عواید حاصله از اضافه ارزش سهام فروخته شده را به اندوخته منتقل سازد یا نقداً بین صاحبان سهام سابق تقسیم کند یا در ازاء آن سهام جدید به سهام بدهد.


سرمایه در گردش

آن مقدار دارایی جاری که از محل منابع مالی بلند مدت تامین شده باشد را سرمایه در گردش می نامند. سرمایه در گردش ناخالص به صورت کل دارایی های جاری و سرمایه در گردش خالص به صورت مازاد دارایی جاری بر بدهی جاری تعریف می شود. میزان سرمایه در گردش شاخصی است برای تشخیص درجه نقدینگی و عدم اعسار یک شرکت، به ویژه اگر در مقایسه با دیگر شاخص ها و نسبت های مالی به کار گرفته شود.


بازار سرمایه

بازار وجوه آماده برای وام دادن در زمانی بلند مدت تر از زمان بازار پول که در آن وجوه کوتاه مدت وام داده می شود را بازار سرمایه می نامند. اگر چه مرز مشخصی این دو بازار را از یکدیگر جدا نمی کند ولی در اصل، وام های بازار سرمایه برای سرمایه گذاری های ثابت در صنعت و تجارت به کار می رود. بازار سرمایه هر زمان بین المللی تر می شود، و در هر کشور صرفاً شامل یک نهاد نمی شود، بلکه نهادهایی مانند بورس، بانک ها و شرکت های بیمه را در بر می گیرد که عرضه و تقاضای سرمایه بلند مدت را نظم می بخشند.

قابلیت خرید و فروش اوراق بهادار یکی از عوامل مهم در کارآیی بازار سرمایه است، زیرا هرگاه مطالبات سرمایه گذاران به آسانی قابل وصول نباشد آنها رغبت چندانی برای وام دادن به صنایع پیدا نخواهند کرد. در کشورهای پیشرفته صنعتی، بازارهای سرمایه کاملاً توسعه یافته اند، ولی در کشورهای در حال توسعه فقدان بازار سرمایه به دلیل کمبود پس انداز، سدی در راه بسط سرمایه گذاری هاست، و لذا دولت ها و صاحبان صنایع این کشورها ناگزیرند برای کسب سرمایه به بازارهای بین المللی روی آورند.


سرمایه ثابت

در اقتصاد مارکسیستی آن بخش از سرمایه که به صورت وسایل تولید، ابزار کار و مواد خام نمود می یابد را سرمایه ثابت می نامند.
این سرمایه، ثابت خوانده می شود، چون نمی تواند بیش از
ارزش خود به ارزش محصول بیفزاید. البته در اینجا، ارزش به صورت زمان کاراجتماعاً لازم تعریف می شود. سرمایه ثابت به دو قسمت سرمایه سیار و سرمایه مستقر تقسیم می شود.


سرمایه مستقر

وسایل سرمایه ای که به نسبت دارای عمر طولانی باشند و در فرآیند تولید نقش معین و پایداری بازی کنند را سرمایه مستقر می نامند. هزینه سرمایه مستقر معمولاً به تناسب عمر و دوام آن جبران می شود. ساختمان، ماشین آلات و تاسیسات از انواع بارز سرمایه مستقرند.

در اقتصاد مارکسیستی آن بخش از
سرمایه ثابت را سرمایه مستقر گویند که در فرآیند تولید به صورت ابزار کار مورد استفاده قرار می گیرند (مانند ماشین آلات و ساختمان)، در حالی که بخش دیگر سرمایه ثابت را سرمایه سیار می نامند که در فرآیند تولید به مثابه موضوع کار وارد می شوند. مواد اولیه و واسطه ای و نیز مواد سوختی که یک بار در جریان تولید وارد و پس از تبلور یافتن در محصول تولید شده از آن خارج می شوند، در شمار انواع سرمایه سیار هستند.


سرمایه متغیر

در اقتصاد مارکسیستی به آن بخش از سرمایه که به صورت نیروی کار در فرآیند تولید (و گاهی توزیع) کالا با سرمایه ثابت ترکیب می شود سرمایه متغیر اطلاق می شود. از نظر مارکس، سرمایه متغیر سرچشمه ارزش اضافی است، زیرا فقط نیروی کار می تواند ارزشی بیش از ارزش خود خلق کند.


سرمایه ربایی

سرمایه ربایی در اقتصاد مارکسیستی آن بخش از سرمایه است که صرفاً در حوزه گردش پول، و بدون هیچگونه فعالیتی در فرآیندهای تولید و توزیع کالا، جریان یابد. در این جریان پول اولیه () به مقدار پول بیشتر () تبدیل می شود، که گردش آن را می توان به صورت زیر نشان داد:



مقدار فزونی
بر () در حقیقت بخشی از ارزش اضافی است که در نظام سرمایه داری به صاحب سرمایه ربایی (ربا دهنده) اختصاص می یابد. سرمایه ربایی، که در دوران پیش سرمایه داری نیز وجود داشته، تضعیف کننده بنیه اقتصادی تولید کنندگان (به ویژه تولید کنندگان خرد) به شمار می رفته است.


سرمایه سهمی

کل سرمایه گذاری صاحبان یک واحد اقتصادی ا




تاریخ: 26 مهر 1389برچسب:سرمايه,
ارسال توسط احسان

 

هزینه به مبالغی گفته می شود که برای کسب درآمد به خرج گرفته می شود . به عبارت دیگر اگر موسسه ای فعالیتش در جهت ارائه خدمات به موسسات و یا اشخاص دیگر است ، خرجهایی که در راه ارائه خدمات متحمل می شود را هزینه می گویند یا اگر موسسه ای به کار خرید و فروش کالا اشتغال داشته باشد به منظور تحقق این هدف پرداختهایی انجام می دهد که همانا هزینه می باشد .

اقلامی از قبیل بهای آب مصرفی ، اجاره ساختمان ، بهای برق مصرفی ، هزینه تلفن و استهلاک ساختمان از جمله هزینه ها می باشند . لازم به تذکر است همانگونه که درآمدها موجب افزایش در حسابهای « صندوق ،
بانک و سرمایه ) می شوند ، هزینه ها موجب کاهش در این حسابها می گردند البته در مورد حساب سرمایه همانگونه که درآمد یک عامل مثبت و افزایش دهنده آن به حساب می آید ، هزینه یک عامل منفی و کاهش دهنده آن است . باید به این نکته توجه داشت که هرگونه کاهشی در حساب وجوه نقد به منزله هزینه نیست ، مثلا پرداخت بدهیها ، خرید دارایی به طور نقد و یا برداشت نقدی صاحب یا صاحبان موسسه ، موجب کاهش در حساب وجوه نقد می شوند ، در حالیکه هیچکدام هزینه محسوب نمی شوند .

به طور کلی ، رقمی را می توان هزینه جاری یک دوره مالی در یک موسسه به
حساب آورد که اولا در ارتباط با درآمد همان دوره باشد ، ثانیا موجب کاهش در سود ویژه دوره مالی و در نهایت صاحب یا صاحبان موسسه شود . نکته بسیار مهم در ارتباط با هزینه اینست که هزینه های هر دوره باید از درآمدهای همان دوره کسر گردد و این در واقع براساس یکی از مهمترین اصول حسابداری ( اصل وضع هزینه های یک دوره از درآمد همان دوره ) می باشد و مفهوم آن اینست که به عنوان مثال اگر هزینه اجاره ساختمان در پایان دوره مالی پرداخت نگردید ، نباید به عنوان هزینه در دوره آتی به حساب گرفته شود ، بلکه باید از درآمد همین دوره مالی کسر گردد .

 




تاریخ: 26 مهر 1389برچسب:هزينه,
ارسال توسط احسان

 

همانگونه که از مفهوم عامیانه درآمد بر می آید ، درآمد به مبالغی اطلاق می گرددکه از ارائه خدمات و فروش کالا و غیره عاید موسسه می گردد . در صورتی که این درآمد به طور نقد عاید شود ، موجب افزایش در حساب وجوه نقد « صندوق / بانک ) موسسه خواهد شد و در صورتی که تعهد گردد بعدا به موسسه پرداخت گردد ، موجب افزایش حسابهای دریافتنی و یا اسناد دریافتنی موسسه می گردد . البته باید به این نکته توجه داشت که کلیه افزایش های حساب وجوه نقد به دلیل کسب درآمد نیست ، بلکه مواردی از قبیل دریافت طلب نیز موجب افزایش در این حساب و کاهش در حساب های دریافتنی و یا اسناد دریافتنی خواهد شد. در واقع درآمد مطلبی است که موجب افزایش در حساب وجوه نقد و یا حسابهای دریافتنی ونیز افزایش در حساب سرمایه خواهد شد . البته گاهی افزایش در حساب وجوه نقد و نیز حساب سرمایه به دلیل سرمایه گذاریهای مجدد صاحب و یا صاحبان موسسه است . در اینجا یک مطلب حائز اهمیت وجود دارد و آن اینست که درآمد هر دوره باید مربوط به ارائه خدمات و یا فروش کالا در همان دوره باشد و الا اگر مبلغی بابت خدماتی که در آینده انجام خواهد شد و یا کالایی که در آینده تحویل خواهد گردید ، دریافت گردد ، درآمد آن دوره به حساب نمی آید .


در موسسات تجاری درآمدهایی جدا از درآمدهای حاصل از فروش کالا و خدمات وجود دارد که به آن سایر درآمدها گفته می شود . درآمد بهره حاصل از سرمایه گذاریهای کوتاه مدت و یا بلندمدت که موسسه از سازمانهای اعتباری دریافت نموده است از این نوع درآمدها می باشد. در حسابداری موسسات یک نوع درآمد با عنوان درآمدهای ثبت نشده نیز وجود دارد . این درآمدها که به نام درآمدهای وصول نشده نیز موسومند به درآمدهایی گفته می شود که در طی دوره مالی تحقق یافته اند ، ولی دریافت و ثبت نشده اند مثلا اگر یک موسسه قرارداد ارائه خدمت منعقد نماید اما دریافت وجه منوط به اتمام کار باشد درآمد حاصل از ارائه آن قسمت از خدمت که مربوط به دوره مالی جاری است ، تحقق می یابد ، در حالیکه در حسابها ثبتی صورت نگرفته است . در نتیجه در پایان دوره مالی با ثبت یک آرتیکل اصلاحی ، مانده حسابها تعدیل می گردند .

 




تاریخ: 26 مهر 1389برچسب:درآمد,
ارسال توسط احسان

 

در بعضی از موسسات جریان کار به ترتیبی است که نیاز به تهیه اطلاعات تفضیلی یا جزئیات بعضی از فعالیتهای مالی می باشد . این گونه اطلاعات را نمی توان به آسانی از دفترکل استخراج نمود ، در نتیجه از دفاتری که جنبه کمکی و فرعی دارند و به نام دفتر معین خوانده می شوند ، استفاده می گردد .

دفتر معین برای هر حساب دفترکل که شامل حسابهای متعدد و جداگانه ای است ، نگهداری می شود و در نتیجه حساب مربوط در دفتر کل یک
حساب کنترل خواهد بود ، که همواره مانده آن با جمع مانده های حسابهای مربوط در دفتر معین مطابقت دارد . دفاتر معینی که معمولا در موسسات نگهداری می شوند عبارتند از : دفتر معین بانک ، دفتر معین بدهکاران ، دفتر معین اموال ، دفتر معین بستانکاران .

دفاتر معین از دفاتر قانونی نیستند و می توانند به صورت کارتهای آزاد باشند ، معمولا برای سهولت مراجعه به صفحات دفتر معین ، حسابها در این دفاتر به ترتیب حروف الفبا نگهداری می شوند .

 




تاریخ: 26 مهر 1389برچسب:دفتر معين,
ارسال توسط احسان

 

دفتر کل عبارتست از دفتری که حسابها پس از طبقه بندی ، به طور جداگانه در آن نگهداری می شوند . این حسابها ممکن است به صورت صفحات یک دفتر و یا به صورت کارتها و اوراق آزاد باشد . البته طبق قانون تجارت ایران ، استفاده از کارت به عنوان دفتر کل ، مجاز نیست .

متداولترین فرم حسابهای دفتر کل ، در حقیقت همان فرم تی ( T ) است که هریک از طرفین آن به چند ستون تقسیم شده است و از چند قسمت اصلی به شرح زیر تقسیم می شود :

عنوان حساب : در بالای صفحات و یا کارتهای مربوط به هر
حساب ، نام و شماره حساب مذکور نوشته می شود .

ستون تاریخ : در این ستون تاریخ ثبت شده در
دفتر روزنامه که همان تاریخ وقوع معاملات است ، نوشته می شود و نه تاریخ نقل اعداد از دفتر روزنامه به دفتر کل . این ستون نیز مانند ستون تاریخ دفتر روزنامه ، به دو ستون جداگانه برای تاریخ روز و تاریخ ماه تقسیم می شود . تاریخ سال در زیر کلمه تاریخ و تاریخ ماه را باید فقط در نخستین سطر هر صفحه و یا آغاز ماه جدید و تاریخ روز را برای کلیه اقلام تکرار کرد .

ستون شرح : معمولا در این قسمت شرح مختصری از معاملات نوشته می شود . البته بعضی از حسابداران فقط به نوشتن عبارت " به شرح دفتر روزنامه " اکتفا می کنند .

ستون عطف : در این ستون شماره صفحه دفتر روزنامه در مقابل هریک از اقلام نقل شده ثبت می گردد.

ستون مبلغ : در این فرم ، دو ستون مبلغ یکی برای مبالغ بدهکار در سمت راست و دیگری برای مبالغ بستانکار در سمت چپ وجود دارد .

باید توجه داشت که نقل اعداد از دفتر روزنامه به حسابهای مربوط در دفتر کل به منظور طبقه بندی
فعالیتهای مالی می باشد .

 




تاریخ: 26 مهر 1389برچسب:دفتر كل,
ارسال توسط احسان

 

اولین مرحله حسابداری مرحله ثبت فعالیتهاست . در این مرحله ، اطلاعات مربوط به فعالیتهای مالی پس از تجزیه و تحلیل و تعین تاثیری که بر معادله حسابداری دارند
( تعیین حسابهای بدهکار و بستانکار ) و تنظیم سندهای مربوط در دفتری به نام دفتر روزنامه یا همان دفتر ثبت اولیه به ترتیب تاریخ وقوع ثبت می گردند .

باید به این نکته توجه کرد که ثبتی که در دفتر روزنامه انجام می شود ، ثبت دو طرفه نامیده می شود زیرا که هر دو طرف فعالیت مالی مورد توجه قرار می گیرد .بنابراین همواره توازنی بین حسابها برقرار می باشد . قبل از پیدایش ثبت دو طرفه ثبت یکطرفه یا دفترداری ساده (دفترداری یکطرفه ) معمول بود ؛ که در آن یک طرف هر
فعالیت مالی مورد توجه قرار می گرفت . چنین سیستمی برای موسسات بزرگ امروزی به هیچ وجه قابل استفاده نیست زیرا به علت عدم ثبت کامل یک فعالیت مالی ، کنترل صحت عملیات انجام شده غیر ممکن می باشد . همچنین امکان تهیه صورتها و گزارشهای مالی درست و قابل استفاده وجود ندارد .

موسسات مختلف با توجه به نوع و حجم کار ، دفاتر روزنامه متعددی را مورد استفاده قرار می دهند . به طور کلی می توان دفاتر روزنامه را به دو گروه تقسیم نمود :

دفاتر روزنامه عمومی

ساده ترین و متداولترین نوع دفتر روزنامه ، دفتریست که آن را دفتر روزنامه عمومی یا دفتر روزنامه دو ستونی می نامند . این دفتر دارای دو ستون برای مبالغ بدهکار و بستانکار می باشد و برای انجام ثبت معاملات در تجارتخانه ها و موسسات کوچک کفایت می کند . البته با توجه به نوع کار وحجم فعالیتهای موسسات مختلف و به منظور کم کردن میزان کار دفترداری ، می توان ستونهای دیگری نیز به دفتر روزنامه دوستونی اضافه کرد .

 

دفاتر روزنامه اختصاصی

این دسته از دفاتر بیشتر در موسسات بزرگ که تعداد معاملات تکراری آنها بسیار زیاد است مورد استفاده قرار می گیرد . معمولا حدود هشتاد تا نود درصد کلیه فعالیتهای مالی این قبیل موسسات را می توان به چهار گروه تقسیم و هر گروه را در دفتر روزنامه خاصی ثبت کرد .



دفتر روزنامه ترکیبی : این دفتر ترکیبی از دفتر دفاتر روزنامه اختصاصی و عمومی است .

 




تاریخ: 26 مهر 1389برچسب:دفتر روزنامه,
ارسال توسط احسان

صفحه قبل 1 2 3 4 5 صفحه بعد

آرشیو مطالب
پيوند هاي روزانه
امکانات جانبی

نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

<-PollName->

<-PollItems->

خبرنامه وب سایت:

برای ثبت نام در خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید




آمار وب سایت:
 

بازدید امروز : 1
بازدید دیروز : 0
بازدید هفته : 344
بازدید ماه : 389
بازدید کل : 16130
تعداد مطالب : 47
تعداد نظرات : 6
تعداد آنلاین : 1



Alternative content